forge2 [fɔ:dʒ] v.

1. падрабля́ць (грошы, дакументы, подпіс і да т.п.)

2. кава́ць

forge ahead [ˌfɔ:dʒəˈhed] phr. v. вырыва́цца ўпе́рад

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

nieczytelny

неразборлівы, нечытэльны;

podpis nieczytelny — неразборлівы подпіс

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

subscription

[səbˈskrɪpʃən]

n.

1) падпі́ска f.

2) по́дпісm. (пад дакумэ́нтам)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

контрасігнату́ра

(лац. contrasignatura = міністэрскі подпіс)

знак, які выбіваўся даўней на манетах для надання ім новай вартасці.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

рукоприкла́дство ср.

1. разг. рукапрыкла́дства, -ва ср., біццё, -цця́ ср.;

2. уст. (засвидетельствование подписью) уласнару́чны по́дпіс.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Autogrmm

n -s, -e аўто́граф (подпіс славутай асобы)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

dziekański

dziekańsk|i

дэканскі;

wiza ~a — подпіс дэкана

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

АЎТО́ГРАФ

(ад аўта... + ...граф),

1) уласнаручны надпіс, подпіс.

2) Аўтарскі рукапісны тэкст маст. твора, навук. працы, дзённікаў, лістоў і інш. Важная крыніца ўстанаўлення кананічнага тэксту твора, вывучэння творчага працэсу аўтара (гл. Тэксталогія). Аўтарызаваны (пісьмова ўхвалены аўтарам) машынапісны тэкст прыраўноўваецца да аўтографа. Збіраюць і захоўваюць аўтографы архівы, музеі, бібліятэкі.

т. 2, с. 123

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

forger

[ˈfɔrdʒər]

n.

1) фальсыфіка́тар, падро́бнік -а m. (дакумэ́нты, по́дпіс)

2) кава́ль -я́ m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

матывіро́ўка, ‑і, ДМ ‑роўцы; Р мн. ‑ровак; ж.

1. Абгрунтаванне прычыны, падставы якога‑н. дзеяння, учынка.

2. Тое, што і матывацыя. [Гарбулёў:] — Дайце я буду пісаць матывіроўкі, а вы стаўце толькі свой подпіс. Бядуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)