по́дпіс м Únterschrift f -, -en;

за по́дпісам mit der Únterschrift; unterzéichnet;

паста́віць по́дпіс Únterschrift léisten;

збіра́ць по́дпісы Únterschriften sámmeln;

по́дпісы пад зваро́там Únterschriften für éinen Appéll

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

уласнару́чны éigenhändig;

уласнару́чны по́дпіс éigenhändige Unterschrift

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Námensunterschrift

f -, -en по́дпіс

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

засве́дчаны

1. beschéinigt; bestätigt (пацверджаны);

2. (подпіс) begláubigt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

verschnörkelt

a вы́чварны (почырк, подпіс)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

endorsement

[ɪnˈdɔrsmənt]

n.

1) пацьве́рджаньне, падтрыма́ньне n.

2) по́дпіс (на чэ́ку)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Únterschrift

f -, -en по́дпіс

séine ~ gében* — даць (свой) по́дпіс

éine ~ léisten — падпі́свацца, ста́віць (свой) по́дпіс

die ~ vollzíehen* — вы́канаць [зрабі́ць] акт падпіса́ння (дагавора і г.д.)

éine Úrkunde mit der ~ verséhen* — забяспе́чыць дакуме́нт по́дпісам

zur ~ vórlegen — перада́ць [прадста́віць, даць] на по́дпіс

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

z. U.

= zur Unterschrift – канц. на подпіс

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

subscription

[səbˈskrɪpʃən]

n.

1) падпі́ска f.

2) по́дпіс -у m. (пад дакумэ́нтам)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Autográmm

n -s, -e аўто́граф (подпіс славутай асобы)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)