Рубіко́н м Rúbikon m -s і -;

◊ перайсці́ Рубіко́н den Rúbikon überschréiten*, den entschéidenden Schritt tun*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

гамбі́т, ‑у, М ‑біце, м.

Пачатак шахматнай партыі, у якой ахвяруюць пешку ці фігуру, каб атрымаць магчымасць хутчэй перайсці ў атаку. Ферзевы гамбіт.

[Фр. gambit.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ваенізава́цца, ‑зуецца; зак. і незак.

1. Прыстасавацца (прыстасоўвацца) да ваенных умоў; перайсці (пераходзіць) на абслугоўванне ваенных патрэб.

2. толькі незак. Зал. да ваенізаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вака́нсія, ‑і, ж.

Незанятая пасада, свабоднае месца ў штаце якой‑н. установы. [Селядцоў:] — Можа хочаце перайсці на працу да станка? Ёсць свабодныя вакансіі. Пестрак.

[Фр. vacance з лац.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Перакалгі́каць (пірікалгі́кыць) ’перайсці кульгаючы; пражыць так-сяк, як-небудзь’ (Юрч. СНЛ). Да пера- (гл.) і кільгаць ’кульгаць на адну нагу’ (гл.), збліжанае з кільгіка ’чалавек без нагі’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

przejść

зак.

1. прайсці; перайсці;

2. перажыць; вынесці

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

папрахо́дзіць, ‑дзіць; ‑дзім, ‑дзіце, ‑дзяць; зак.

1. Прайсці — пра ўсіх, многіх або пра ўсё, многае.

2. што і без дап. Перайсці, прамінуць усё, многае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прымеркава́цца, ‑мяркуюся, ‑мяркуешся, ‑мяркуецца; зак.

Сабрацца, прымерыцца, падрыхтавацца што‑н. зрабіць, улічыўшы абставіны. Прымеркавацца перайсці дарогу. Толькі я прымеркаваўся скочыць — мяне схапілі за руку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

парушыць; зламаць, перайсці, пераступіць (перан.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

рысца́ ж., разг. трушо́к, -шка́ м.;

перейти́ с рысцы́ на шаг перайсці́ з трушка́ на крок.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)