pow [paʊ] interj. бух!; пах!; пых!; пух!

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

гваздзі́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Травяністая шматгадовая расліна сямейства гваздзіковых з яркімі кветкамі і вострым пахам.

|| прым. гваздзіко́вы, -ая, -ае.

Г. пах.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

псі́на, -ы, ж. (разм.).

1. Пра сабаку, звычайна вялікага.

2. Пах сабакі, яго поўсці.

Смярдзіць псінай.

3. Сабачае мяса.

|| прым. псі́ны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хлор, -у, м.

Хімічны элемент, удушлівы газ жоўта-зялёнага колеру, які выкарыстоўваецца як абеззаражвальны і атрутны сродак.

|| прым. хло́рны, -ая, -ае.

Х. пах.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

асмафо́ры

(ад гр. osme = пах + -фор)

асобыя залозы ў раслінных кветках, якія выдаюць пах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

мя́та, -ы, ДМ мя́це, ж.

Духмяная расліна сямейства ясноткавых, якая выкарыстоўваецца ў медыцыне, парфумерыі і харчовай прамысловасці.

|| прым. мя́тны, -ая, -ае.

М. пах.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

смярдзю́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

1. Тое, што і скунс.

2. Назва розных раслін (траў), якія маюць моцны непрыемны пах.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

за́пах пах, род. па́ху м.; (скверный, дурной) смуро́д, -ду м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

благоуха́ние ср. прые́мны пах, паху́часць, -ці ж., духмя́насць, -ці ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сиву́шный сіву́шны;

сиву́шный за́пах сіву́шны пах;

сиву́шное ма́сло сіву́шны але́й.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)