◎ Настаноўнік ’нейкая лясная лекавая расліна’ (ТС). Да пастанаўляць (настоноўляць) ’настаўляць’, настивіць ’паставіць’ (ТС), у канкрэтным значэнні ’паставіць на месца’, параўн. ілюстрацыю да назвы расліны: Ек подорвёцца человек, то вон помогав, г. зн. вяртае да нармальнага стану. Гл. настиўнік.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

зада́ться зада́цца;

зада́ться це́лью зада́цца мэ́тай, паста́віць сабе́ (за) мэ́ту.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

пячу́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.

1. Невялікая ніша ў сцяне печы.

Паставіць збан з малаком у пячурку.

2. Невялікая, звычайна часовая печка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

заштампава́ць, ‑пую, ‑пуеш, ‑пуе; зак., што.

Паставіць штамп. Заштампаваць пісьмо.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заштэмпелява́ць, ‑люю, ‑люеш, ‑люе; зак., што.

Паставіць штэмпель. Заштэмпеляваць канверт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

paling [ˈpeɪlɪŋ] n.

1. кол

2. pl. palings плот, частако́л;

erect new palings паста́віць но́вы плот

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

прывілеява́ны, -ая, -ае.

1. Які карыстаецца прывілеямі.

Прывілеяванае саслоўе.

2. Лепшы, больш выгадны ў параўнанні з іншым.

Паставіць каго-н. у прывілеяванае становішча.

|| наз. прывілеява́насць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

замаркірава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., што.

Спец. Паставіць кляймо, марку, метку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́клеймаваць, ‑клеймую, ‑клеймуеш, ‑клеймуе; зак., каго-што.

Паставіць кляймо, перамеціць клеймамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прышвартава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., што.

Паставіць на прычал, прымацаваць швартовамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)