прафесу́ра, ‑ы, ж.

1. Званне, пасада прафесара.

2. зб. Прафесары.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

экспеды́тарскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да экспедытара. Экспедытарская пасада.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прако́нсульскі, ‑ая, ‑ае.

Гіст. Які мае адносіны да праконсула. Праконсульская пасада.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыдво́рны, -ая, -ае.

1. Які мае адносіны да двара манарха.

Прыдворная пасада.

2.

У знач. наз. прыдво́рны, -ага, мн. -ыя, -ых, м. Асоба, якая знаходзіцца пры манарху і ўваходзіць у яго акружэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

вы́барны

1. прил. вы́борный;

~ная паса́да — вы́борная до́лжность;

2. в знач. сущ. вы́борный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

асістэ́нцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да асістэнта. Асістэнцкая пасада. Асістэнцкія абавязкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дацэ́нцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да дацэнта, належыць яму. Дацэнцкая пасада.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

маркшэ́йдэрства, ‑а, н.

1. Тое, што і маркшэйдэрыя.

2. Занятак, пасада маркшэйдэра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прэзідэ́нцтва, ‑а, н.

Пост, пасада прэзідэнта; дзейнасць прэзідэнта. Атрымаць прэзідэнцтва. Працяглае прэзідэнцтва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

vicarage [ˈvɪkərɪdʒ] n. eccl.

1. дом святара́ або́ па́стара

2. паса́да святара́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)