permit

1. [pərˈmɪt]

v.t.

дазваля́ць

Permit me to explain — Дазво́льце мне вы́тлумачыць

it is permitted — Дазво́лена

2. [ˈpɜ:rmɪt]

n.

1) пісьмо́вы дазво́л

a permit to fish or hunt — афіцы́йны дазво́л лаві́ць ры́бу або́ палява́ць

2) дазво́л -у (наагу́л) m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

сачыць, наглядаць, назіраць, цікаваць, выцікоўваць, пільнаваць, сцерагчы; паляваць (перан.) □ не спускаць вока, не спускаць вачэй, ісці назіркам, хадзіць па пятах

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

okres, ~u

м.

1. перыяд; этап; тэрмін;

okres czasu — прамежак часу;

okres gwarancji — гарантыйны тэрмін;

ochronny — перыяд, калі забаронена паляваць;

okres urzędowania — працоўны час;

okres wahadła фіз. перыяд хістання маятніка;

2. чвэрць (навучальнага года)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

hunt2 [hʌnt] v.

1. палява́ць; лаві́ць

2. шука́ць (каго-н., што-н.), го́йсаць/бе́гаць (у пошуках чаго-н.), ганя́цца (за чым-н.);

hunt the truth шука́ць пра́ўду;

hunt high and low усю́ды шука́ць (што-н.);

hunt for a book шука́ць, стара́цца купі́ць кні́гу;

hunt for an old friend шука́ць старо́га ся́бра

hunt down [ˌhʌntˈdaʊn] phr. v. шука́ць (каго-н./што-н.), высо́чваць, пільнава́ць (каго-н.)

hunt out [ˌhʌntˈaʊt] phr. v. знахо́дзіць, адшу́кваць (што-н.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

fox

[fɑ:ks]

1.

n.

1) ліс -а m., ліса́, лісі́ца, лі́ска f.

young fox — лісянё, лісяня́ n., pl. лісяня́ты

2) лісі́нае фу́тра

3) хі́тры чалаве́к

2.

v.t. informal

абхітры́ць, ашука́ць

3.

v.i.

1) хітры́ць

2) кі́снуць (пра пі́ва)

3) выцьвіта́ць, пакрыва́цца бу́рымі пля́мамі (пра папе́ру)

4) палява́ць на лі́саў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Ловы, лоў ’лоўля, паляванне без агнястрэльнай і халоднай зброі’ (ТСБМ, Гарэц., Др.-Падб., Бяльк.; навагр., віл., Сл. ПЗБ), ст.-бел. ловы ’рыбалоўныя месцы’, ’паляванне (месца)’. Укр. лов, лови, рус. лов, ловы, польск. łowy, ст.-польск. łów, каш. łȯw, н.- і в.-луж. low, чэш. lov, славац. lov, lovу, славен. lòv, серб.-харв. ло̏в, макед. лов, lof, lófuvi, балг. лов, ловът, ст.-слав. ловъ. Прасл. lovъ ’лаўленне, хапанне, лоўля звяроў, птушак, рыб’, роднаснае з літ. lãvynti ’развіваць, практыкаваць’, lavùs ’лоўкі, спрытны, кемлівы’, ст.-грэч. атычн. λεία ’здабыча’ (*λᾱϜιᾱ), дарычн. λᾱία, ληίς ’тс’, лац. lucrum ’выйгрыш’, ст.-ірл. lōg, lūag, lūach ’плата, узнагарода’, гоц., ст.-ісл. laun ’тс’, ірл. fo‑lad ’багацце’. І.‑е. *lau‑ ’лавіць, атрымліваць здабычу’ (Бернекер, 1, 735; Покарны, 655; Траўтман, 153; Фасмер, 2, 508; Слаўскі, 5, 238; Скок, 2, 320–321). Інакш Махэк₂, 342, які выводзіць слова lovъ з polovъ, якое з polovati (параўн. славац. poľovati, бел. палява́ць, а таксама ст.-грэч. παλεύω ’завабліваю птушак у сетку’. Непераканаўча.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Марка́ч ’баран-вытворнік’ (ТСБМ, Янк. 1, Кліх, Шат., Касп., Сцяшк., Чач., Дразд., Бір. Дзярж.; мін., Растарг., Да характ.; вілен., гродз., мін., Нас.; КЭС, лаг., мазыр., З нар. сл.; стол., Нар. лекс.; лід., беласт., Сл. ПЗБ, Бел.-рус. ізал., 32), моркоту́н, маркіту́н ’тс’ (ТС, Сцяц.), укр. с.-палес. мурка́ч ’тс’ (Бел.-укр. ізал.), мъркаціньня ’козы’; марката́ць, моркота́ць, мыркота́тэ, моркіта́ть, моркота́ты ’палавая цяга ў авечак’ (драг., КЭС; гродз., бяроз., Шатал.; кобр., Нар. лекс.; гродз., беласт., Сл. ПЗБ; Сцяшк. Сл., ТС), ’утвараць характэрныя гукі (пра барана-вытворніка)’ (віл., Сл. ПЗБ); маркіта́ць, моркотова́цца ’быць у стане цечкі, паляваць (пра авечку)’, маркітава́ць ’патрабаваць злучкі’ (зэльв., Жыв. сл.; ТС, Сцяшк.), (перан.) марката́ць, мірката́ць, мярката́ць ’бляяць (аб авечцы, ягняці)’ (Бяльк., Яруш.; віц., докш., ДАБМ, к. 302). Прасл. mьrkačь (гл. Трубачоў, О составлении прасл. слов. — V съезд слав., 181). Да маркаль (гл.). Аналагічна ўтвораны серб.-харв. мр̀кач ’казёл’, mrkačić ’рыба-самец’, мр̀кеш ’баран’. Дзеяслоў і яго дэрываты ўтвораны ад назоўніка ⁺mъrkotъ ’гукі, якія выдае баран у час цечкі’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

hunt

[hʌnt]

1.

v.t.

1) палява́ць (на зьвяро́ў); ганя́цца за кім

2)

а) аб’яжджа́ць (лес) у по́шуках зьверыны́

б) перашука́ць усю́ды, ператрэ́сьці а́ту) шука́ючы чаго́

3) перасьле́даваць

2.

v.i.

1) займа́цца палява́ньнем

2) дакла́дна перашука́ць

to hunt through drawers — перашука́ць у шуфля́дах

3.

n.

1) палява́ньне n.

2) удзе́льнікі палява́ньня

3) по́шукі pl. only

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

gun

[gʌn]

1.

n.

1) па́льная збро́я; гарма́та f.; вінто́ўка, стрэ́льба f.

2) Colloq. пістале́т -а m., рэвальвэ́р -а m.

3) spray gun — распыля́льнік -а m. (супро́ць машкары́)

4) стрэл (як сыгна́л або́ салю́т)

5) Brit. удзе́льнік палява́ньня

6) Sl. зло́дзей -я m., кішэ́ньнік -а m.

2.

v.i. (-nn-)

страля́ць, палява́ць са стрэ́льбай

3.

v.t., informal

страля́ць, забіва́ць або́ ра́ніць стрэ́льбай

- gun down

- stick to one’s guns

- gun for

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

hawk

I [hɔk]

1.

n.

1) я́страб -а m., ко́ршак -а, карша́к -а́ m.

2) і́ншыя драпе́жныя пту́шкі (напр. со́кал)

3) драпе́жнік -а m. (пра чалаве́ка)

2.

v.t.

1) палява́ць зь я́страбам або́ со́калам

2) налята́ць, як я́страб

II [hɔk]

v.t.

1) гандлява́ць у разно́с (разно́сячы тава́ры па ха́тах, ву́ліцах)

2) распаўсю́джваць, разно́сіць ве́сткі

III [hɔk]

1.

v.i.

1) адка́шлівацца

2) адха́рквацца

2.

n.

адка́шліваньне, адха́ркваньне n.

IV [hɔk]

n.

ке́льня f. (муляра́)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)