БЕРТРАНІ́ЗМ,
некрасадызм, рэдкая палавая ненармальнасць, якая вызначаецца спалучэннем некрафіліі і садызму. Выяўляецца палавой цягай да трупаў людзей, жаданнем катаваць іх, іншы раз адбываецца палавы акт з трупам.
т. 3, с. 123
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
анізага́мія
(ад аніза- + -аямія)
палавы працэс, пры якім адбываецца зліццё анізагамет.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
spółkować
зак.
1. злучацца; купіцца;
2. здзяйсняць палавы акт; (пра жывёлу) спароўвацца
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Палаві́к 1 ’вузкі доўгі дыванок з грубай тканіны, які рассцілаецца на падлозе’ (ТСБМ, Сл. ПЗБ). Рус. полови́к ’тс’. Суфіксальнае ўтварэнне ад палавы < пол 2 (гл.).
Палаві́к 2 ’андарак’ (ДАБМ, 934). Да пала́ (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Савакупля́цца ’здзейсніць палавы акт’, савакупле́нне (ТСБМ). Новае запазычанне з рус. совокупля́ться (Крукоўскі, Уплыў, 42), якое запазычана з ц.-слав., ст.-слав. съвъкоупити, вытворнага ад ст.-рус., ц.-слав. въкупѣ ’сумесна’, купъ ’куча’ (Фасмер, 3, 705).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ганапо́ды
(ад гр. gone = семя + -поды)
палавыя ножкі (знешні палавы апарат) многіх членістаногіх.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
эстрыёл
[ад эструс + (алкаг)оль]
жаночы палавы гармон з групы эстрагенаў, канечны прадукт метабалізму эстрадыёлу і эстрону.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
płciowy
płciow|y
палавы; сексуальны;
cechy ~e — палавыя адзнакі;
popęd ~y — палавая цяга
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
була́ны, ‑ая, ‑ае.
Жаўтаваты, палавы з чорным хвастом і чорнай грываю (пра масць коней). [Бацька:] — А пасецца .. [конь] у тых жа зялёных лугах, на шаўковых мурагах, і масці ён буланай. Якімовіч. / у знач. наз. була́ны, ‑ага, м. Конь буланай масці. — Гэй, пайшоў, малы-ы! — падбадзёрвае .. [Грамабой] і без таго рухавага буланага. Крапіва.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
fuck1 [fʌk] n. slang, taboo
1. тра́ханне (палавы акт)
2. : (ужываецца для ўзмацнення выразу здзіўлення, гневу і да т.п.); What the fuck are you doing here? Якога чорта/ліха ты тут робіш?
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)