легіён м Legin f -, -en;

заме́жны легіён Frmdenlegion f;

о́рдэн ганаро́вага легіёна rden der hrenlegion

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

monastic

[məˈnæstɪk]

1.

adj.

1) мана́скі (о́рдэн, во́пратка)

monastic vows — мана́скі заро́к

2) манасты́рскі

2.

n.

мана́х -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

дамініка́нцы

(с.-лац. Dominir cani, ад Dominicus = імя іспанскага манаха)

каталіцкі манаскі ордэн, заснаваны ў 1215 г. манахам Дамінікам для барацьбы супраць ерасей.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

decoration

[,dekəˈreɪʃən]

n.

1) упрыго́жаньне, прыбіра́ньне, аздабле́ньне n.

2) аздо́ба f., арна́мэнт -у m., дэкара́цыя f.

3) узнагаро́да (мэда́ль, о́рдэн)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

legia

ж. легіён;

legia cudzoziemska — замежны легіён;

legia honorowa — ордэн ганаровага легіёна

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

rycerski

rycersk|i

рыцарскі;

po ~u — па-рыцарску;

zakon ~i — рыцарскі ордэн

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

езуі́цкі

1. (які мае дачыненне да езуітаў) Jesuten-;

езуі́цкі о́рдэн Jesutenorden m -s;

2. перан (вераломны, хітры) huchlerisch

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Knpfloch

n -(e)s, -löcher прарэ́шак (на вопратцы); пятлі́ца

etw. ins ~ bekmmen*разм. атрыма́ць о́рдэн

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

рэга́ліі

(лац. regalia, ад regalis = царскі)

1) знешнія знакі манархічнай улады (карона, скіпетр, трон і інш.);

2) знакі ўзнагароды (ордэн, медаль і інш.).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

мана́скі царк mönchisch; Mönch-; Nnnen;

мана́скі о́рдэн Mönchsorden m -s, - (мужчынскі); Nnnenorden m (жаночы);

мана́ская ры́за Mönchskutte f -, -n, Ktte f

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)