узнагаро́да, -ы, ДМ -дзе, мн. -ы, -ро́д, ж.

1. Плата, дар за якія-н. заслугі і пад.

Грашовая ў.

2. Ганаровы знак, ордэн, медаль і пад., якімі адзначаюцца чые-н. заслугі.

Высокая ўрадавая ў.

|| прым. узнагаро́дны, -ая, -ае.

У. ліст.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Teutonic [tju:ˈtɒnɪk] adj. тэўто́нскі; прагерма́нскі;

the Teutonic Order Тэўто́нскі/Няме́цкі о́рдэн;

the Teutonic Knights ры́цары-тэўто́нцы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

medal

[ˈmedəl]

n.

мэда́ль -я́ m.; о́рдэнm.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

inhändigen

vt уруча́ць

inen rden ~ — уруча́ць о́рдэн

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

езуі́цкі рел., перен. иезуи́тский;

е. о́рдэн — иезуи́тский о́рден;

~кія мане́ры — иезуи́тские мане́ры

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Гаспітальеры (манашскі ордэн) 6/135

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

decoration [ˌdekəˈreɪʃn] n.

1. упрыго́жванне, аздабле́нне (дзеянне)

2. упрыгажэ́нне, упрыго́жанне, аздо́ба

3. уну́траны рамо́нт (кватэры)

4. о́рдэн, узнагаро́да

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

езуі́т м., рел., перен. иезуи́т;

о́рдэн ~таўо́рден иезуи́тов;

мане́ры ~та — мане́ры иезуи́та

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

«Таварыства Ісуса» (каталіцкі ордэн) 4/376

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

езуі́т м. Jesut m -en, -en;

о́рдэн езуі́таў Jesutenorden m -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)