убы́ць сов.
1. (уменьшиться) убы́ть; (о весе) уба́виться;
2. разг. (обычно с отрицанием) ужи́ться;
з табо́ю ніхто́ не ўбу́дзе — с тобо́й никто́ не уживётся
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
далга́цца і даілга́цца, ‑лгуся, ‑лжэшся, ‑лжэцца; ‑лжомся, ‑лжацеся; зак.
Разм. Ілгучы, дайсці да непрыемных вынікаў. Далгаўся да таго, што ніхто не верыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
none
[nʌn]
1.
pron.
1) нія́кі, ніво́дзін
None of these is a typical case — Ніво́дзін з гэ́тых выпа́дкаў не тыпо́вы
2) ніхто́, нішто́
None have arrived — Ніхто́ не прыйшо́ў
None of them knows it — Ніхто́ зь іх ня ве́дае гэ́тага
This is none other but brass — Гэ́та нічо́га і́ншага, як лату́нь
2.
adv.
ані́, зусі́м не
Our supply is none too great — Наш запа́с ані́ не завялі́кі
none the less — тым ня менш
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
unattended [ˌʌnəˈtendɪd] adj. пакі́нуты без до́гляду, без назіра́ння;
leave one’s luggage unattended пакі́нуць бага́ж без нагля́ду;
The patient remained unattended to. На хворага ніхто не звяртаў увагі.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
змру́жыць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць; зак., што.
Абл. Заплюшчыць, самкнуць (вочы, павекі). Праз усю ноч, пакуль не было бацькі, ніхто не змружыў вачэй... Кірэенка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
канапа́с, ‑а, м.
Той, хто пасе коней. Дождж ліў каля гадзіны. На канапасах не было сухой ніткі, але ніхто не чуў холаду. Чарнышэвіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падпу́дрыцца, ‑руся, ‑рышся, ‑рыцца; зак.
Разм. Злёгку напудрыцца. [Ніна] ціхенька, каб ніхто не бачыў, падпудрылася, губкі накусала, бровы насліненымі пальцамі ў стрэлачкі сабрала... Лобан.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
unseen [ˌʌnˈsi:n] adj.
1. няба́чны;
She came into the room unseen. Ніхто не заўважыў, як яна зайшла ў пакой.
2. зро́блены без падрыхто́ўкі;
an unseen translation непадрыхтава́ны перакла́д
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
кама́ндаваць, -дую, -дуеш, -дуе; -дуй; незак.
1. Вымаўляць словы каманды, аддаваць каму-н. каманду.
2. кім-чым. Быць камандзірам.
К. палком.
К. парадам.
3. перан., кім-чым, над кім-чым і без дап. Загадваць, аддаваць распараджэнні (разм.).
Ніхто не любіць, каб ім камандавалі.
|| зак. скама́ндаваць, -дую, -дуеш, -дуе; -дуй (да 1 і 3 знач.) і закама́ндаваць, -дую, -дуеш, -дуе; -дуй; -даваны (да 1 знач.).
|| наз. кама́ндаванне, -я, н. (да 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
называ́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; незак.
1. гл. назвацца.
2. Мець якое-н. імя, прозвішча, якую-н. назву.
Вёска называецца Малінаўка.
3. Браць на сябе выкананне якіх-н. абавязкаў, якой-н. справы.
Згаджаліся многія, але ніхто першым не называўся.
4. у знач. пабочн. сл. Зрабіць не так, як хацелася б, як трэба.
Пры сустрэчы штосьці буркнуў, называецца, прывітаўся.
◊
Што называецца, у знач. пабочн. сл. (разм.) — як кажуць, як прынята гаварыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)