нести́​II несов. (класть яйца — о птицах) не́сці;

ку́ры несу́т я́йца ку́ры нясу́ць я́йцы (я́йкі).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

валачы́, -лаку́, -лачэ́ш, -лачэ́; -лачо́м, -лачаце́, -лаку́ць; вало́к, -лакла́, -лакло́; валачы́; -ло́чаны; незак., каго-што.

1. Цягнуць волакам, не адрываючы ад паверхні чаго-н.

В. мех з бульбай.

2. Несці, везці што-н. цяжкае, з цяжкасцю.

В. вязанку сена.

3. што. Красці (разм.).

Валаклі з гаспадаркі ўсё, што маглі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

выко́нваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

1. Незак. да выканаць.

2. Строга прытрымлівацца чаго‑н. Выконваць законы. Выконваць санаторны рэжым.

3. Здзяйсняць, несці грамадзянскія абавязкі. Выконваць службу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дзеяздо́льнасць, ‑і, ж.

1. Кніжн. Здольнасць да дзеяння, дзейнасці. Дзеяздольнасць арганізма.

2. Спец. Права на якія‑н. юрыдычныя дзеянні і абавязак несці адказнасць за свае ўчынкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ахо́ва, ‑ы, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. ахоўваць; ахоўванне. Ахова здароўя. Ахова правоў грамадзян. Ахова дзяржаўнага парадку. Ахова сацыялістычнай уласнасці. Ахова працы. Ахова помнікаў. Узяць пад ахову.

2. Атрад, група (людзей, караблёў і пад.), прызначаныя ахоўваць каго‑, што‑н. Каля ўсіх варот і брамак .. стаяла ахова. Брыль. Азірнуліся сябры: Следам крадуцца звяры, Слугі верныя зубровы, Усе чыны яго аховы. Вітка.

•••

Несці ахову гл. несці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ця́жанька нареч., разг., в разн. знач. тяжеле́нько;

ц. не́сці — тяжеле́нько нести́;

ц. яму́ прыйшло́ся — тяжеле́нько ему́ пришло́сь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

абля́ут

(ням. Ablaut)

лінгв. чаргаванне галосных кораня слова ў розных граматычных формах (напр. несці — насіць).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ахине́я ахіне́я, -не́і ж., лухта́, -ты́ ж.;

◊

нести́ ахине́ю не́сці ахіне́ю, мало́ць лухту́, пле́сці глу́пства, пляву́згаць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

Тарнэ́піць, прытарнэ́піць ’валачы, несці, везці’ (стаўб., Нар. сл.). Гл. тарнабіць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

нясе́нне I ср. несе́ние;

н. ва́рты — несе́ние карау́ла

нясе́нне II ср. но́ска ж., кла́дка ж.; см. не́сці II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)