thick-headed [ˌθɪkˈhedɪd] adj. дурны́, неразу́мны; тупагало́вы, тупы́;

He’s thick-headed. У яго галава мякінай набітая.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

witless

[ˈwɪtləs]

adj.

1) бязглу́зды; неразу́мны

2) бязду́мны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Недаты́ка ’незачэпа’ (Жд. 2), ’самалюбівы чалавек’ (Растарг.), літаральна ’чалавек, які не любіць, каб да яго дакраналіся; чалавек, які крыўдзіцца за кожную дробязь’ (Нас.), недоты́ка ’незачэпа’ (ТС), недаты́чка ’неразумны’ (Бяльк.), укр. недоти́ка ’незачэпа’, рус. недот́ыка ’тс’. Ад не датыкаць (‑цца) ’не дакранацца’, параўн. укр. недото́рка, рус. недотро́га ’незачэпа’; значэнне ’неразумны’, магчыма, пад уплывам слоў тыпу недапёка, недацёпа, недаробак і пад. Да ты́каць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

dumb [dʌm] adj.

1. нямы́;

He was struck dumb. Ён анямеў.

2. infml тупы́, неразу́мны, бязмо́згі, дурны́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Пустагало́вак ’бесталковы чалавек’ (Жд. 2). Ад пустагало́вы (гл. пусты́: пуста́я галава́), аформлена па прадуктыўнай мадэлі на ‑ак, параўн. пустаду́мак ’неразумны чалавек’ і пад.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

безгало́вы

1. óhne Kopf; entháuptet (абезгалоўлены);

2. разм. (дурны, неразумны) dumm, kópflos

3. (рассеяны) vergésslich

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ірацыяналі́зм

(ад лац. irrationalis = неразумны)

кірунак у філасофіі, які прызнае рэчаіснасць ірацыянальнай і адмаўляе навуковае пазнанне прыроды і грамадскага жыцця.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

◎ Паўгало́вы, паўгалоўкабаты ’недарэчны, неразумны’ (карэліц., слонім., Сцяшк. Сл.). Калька з польск. półgłówek ’дурны, прыдуркаваты’, як, відаць, і літ. pusgalvis ’тс’. Параўн. рус. (полоумный) ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

absurd

[əbˈsɜ:rd]

adj.

абсу́рдны, бессэнсо́ўны, недарэ́чны, бязглу́зды; неразу́мны, сьмяхо́тны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

foolish

[ˈfu:lɪʃ]

adj.

1) неразу́мны, дурны́

2) сьме́шны, недарэ́чны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)