1. Які не мае надзейнай моцы, якасці, хутка разбураецца. Нетрывалы падмурак. Нетрывалая драўніна. □ Грунт аказаўся нетрывалы не толькі ў простым, але і ў пераносным сэнсе.Арабей.Невялікі вецер лёгка разносіў салому, а моцныя віхуры часта зусім разбуралі нетрывалую страху.В. Вольскі.
2.перан. Няўстойлівы, ненадзейны, хісткі. Нетрывалае становішча. Нетрывалыя веды. Нетрывалае шчасце. □ Сон.. [жанок] быў трапяткі, нетрывалы.Кулакоўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
хі́сткі
1. (няўстойлівы) wáckelig, schwánkend; kíppelig (столі г. д.); únsicher (крокі г. д.);
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
слі́зкі
1. glatt, glítsch(r)ig;
2.перан. (ненадзейныі г. д.) schlüpfrig;
стаць на слі́зкі шлях auf éine schíefe Bahn geráten*
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
únsicher
a
1) няўпэўнены
2) ненадзе́йны
3) няўпэўнены, невыра́зны (пра паводзіны і г.д.)
j-n ~ máchen — збянтэ́жыць каго́-н.
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
здра́длівы, ‑ая, ‑ае.
1. Які заключае ў сабе здраду, з’яўляецца здрадай. Здрадлівы ўчынак.//перан. Які выдае тое, што хацелася б утаіць. Здрадлівая ўсмешка. □ Па светламу твару Колышава распаўзлася здрадлівая чырвань.Мележ.
2. Які можа здрадзіць; прадажны, вераломны. [Ворагам] удаецца мець уплыў толькі на здрадлівых і нікчэмных людзей.Хведаровіч.// Такі, на які нельга спадзявацца; падманлівы, ненадзейны. Прыкованы вочы, увага мільёнаў Да лагера Шміта на здрадлівым лёдзе.Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
unlikely
[ʌnˈlaɪkli]
adj.
1) непраўдападо́бны, малапраўдападо́бны
He is unlikely to win — Непраўдападо́бна, што ён вы́йграе
2) ненадзе́йны, маланадзе́йны
an unlikely undertaking — ненадзе́йнае пачына́ньне
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
unsound[ʌnˈsaʊnd]adj.
1. нездаро́вы; сапсава́ны, гнілы́;
unsound lungs сла́быя лёгкія
2. памылко́вы; ненадзе́йны;
unsound reaso ning неаргументава́ныя до́казы;
unsound principles няпра́вільныя пры́нцыпы;
of unso und mind псіхі́чна хво́ры
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Вярту́н ’жвавае дзіця’ (Жд., 3); ’непаседа, дураслівец’ (БРС, Шат.); ’вяртлявы чалавек’ (Бяльк.); ’від жука з сямейства Gyrinidae’ (БРС, КТС); ’турман’ (БРС); ’від хваробы хваіны’ (БелСЭ); ’вір’ (КТС). Укр.вертун ’вяртлявы чалавек, непаседа’; ’страказа’; ’турман’, вертуне́ць ’кажан’, рус.вертун ’непаседа’; ’кулік’; ’ручны свердзел’, свярдл. ’круглае палена’, кастр. ’мянёк’, урал. ’матыліца’, пск. ’ненадзейны, ветраны чалавек’, вертунок ’турман’. Усходнеславянскае ўтварэнне ад асновы вьрт‑ (vьrt‑) і суф. ‑ун (< unъ). Да вярце́ць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
няспра́ўны
1. (сапсаваны) féhlerhaft, schádhaft, nicht intákt;
няспра́ўны механі́зм nicht intákter Mechanísmus;