Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
абля́ут
(ням. Ablaut)
лінгв. чаргаванне галосных кораня слова ў розных граматычных формах (напр. несці — насіць).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
мітрафо́рны
(ад мітра + гр. phoros = які нясе)
які мае права насіцьмітру (напр. м. протаіерэй).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
партаманэ́т, партманэ́т
(фр. porte-monnaie, ад porter = насіць + monnaie = грошы)
уст. невялікі кашалёк для грошай.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
◎ Кро́шні ’прыстасаванне насіць корм у хлеў’ (Нік. ЭШ, Хрэст. дыял., ДАБМ, Маш.), ’прыстасаванне насіць за спіной грыбы, ягады і інш.’ (ТС, Круч.). Рус.крошни ’заплечны кош’, балг.крошня ’кош’, серб.-харв.крошгьа ’вялікі кош’, славен.krošnja ’насілкі’. Да *krosnja. Гл. кросна (Бернекер, 1, 624).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
партаты́ўны
(фр. portatif, ад лац. portare = насіць)
зручны для пераноскі, невялікіх памераў (напр. п. магнітафон).
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
Но́скі ’які доўга носіцца’ (бялын., Янк. Мат., ТС), і носкі́ (ТС). Аддзеяслоўны назоўнік ад насіць, параўн. хо́дкі ’хадавы’ і пад.; аманімічнае ўтварэнне ад насіць, несці (яйкі) — но́скі ’нясучы (пра курэй)’, якое Аткупшчыкоў (Сравн.-типол. исследования слав. яз. и литератур. Л., 1983, 62) лічыць дакладным адпаведнікам літ.našus ’прадуктыўны’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
но́шаны, ‑ая, ‑ае.
1.Дзеепрым.зал.пр.аднасіць (у 1, 2 і 4 знач.).
2.узнач.прым. Які быў ва ўжыванні, носцы; не новы. Ношаны касцюм.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
wáffenfähig
a здо́льны насі́ць збро́ю; го́дны да вайско́вай слу́жбы
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)