набальзамі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., каго-што.

Насыціць труп асобымі рэчывамі, каб прадухіліць ад гніення.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прасмуро́дзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., што.

Разм. Напоўніць, насыціць непрыемным пахам, смуродам. Прасмуродзіць хату дымам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

азатава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак. і незак., што.

Насыціць (насычаць) азотам, азотнымі рэчывамі. Азатаваць глебу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

насыча́ць несов.

1. насыща́ть; пропи́тывать;

2. перен. (наполнять) насыща́ть;

1, 2 см. насы́ціць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пракуро́дыміць і пракурады́міць, ‑млю, ‑міш, ‑міць; зак., што.

Пакрыць, забрудзіць, насыціць куродымам, дымам. Пракуродыміць пакой дымам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перанасы́ціць, ‑сычу, ‑сыціш, ‑сыціць; зак., што.

Зрабіць вельмі насычаным, насыціць больш, чым трэба. Перанасыціць паветра парай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

іанізава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак. і незак., што.

Выклікаць (выклікаць) іанізацыю; насыціць (насычаць) іонамі. Іанізаваць газ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закармі́ць, ‑кармлю, ‑корміш, ‑корміць; зак., каго.

Празмерным кармленнем адбіць ахвоту да яды; залішне насыціць. Закарміць дзіця.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фтары́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

Насыціць (насычаць) фторам; уздзейнічаць фторам. Фтарыраваць пітную ваду.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Паталі́ць ’наталіць’, ’насыціць’, паталя́ць ’насычаць вадой’, ’спачувальна адносіцца да больш слабых’ (ТСБМ). Да ‑талі́ць, наталі́ць, патоля (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)