насы́ціць

1. satt mchen; sättigen vt;

2. хім. sättigen vt; satureren vt;

3. перан. (забяспечыць) richlich vershen*, usreichend versrgen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

насыча́ць гл. насыціць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

durchnässen

I drchnässen

vi праніка́ць (пра сырасць)

es hat drchgenässt — сы́расць прані́кла

II durchnässen

vt прамачы́ць, насы́ціць (вільгаццю, сырасцю)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

sättigen

1.

vt

1) накармі́ць (удо́сталь), насы́ціць

2) хім. насыча́ць

2.

vi быць пад’е́ўшым

dese Spise sättigt — гэ́тая стра́ва пажыўная

3.

(sich) нае́сціся, напі́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)