прасмуро́дзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., што.
Разм. Напоўніць, насыціць непрыемным пахам, смуродам. Прасмуродзіць хату дымам.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)