фехтова́ние спорт. фехтава́нне, -ння ср.;

учи́тель фехтова́ния наста́ўнік фехтава́ння;

занима́ться фехтова́нием займа́цца фехтава́ннем;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

мало́дшы, -ая, -ае.

1. Меншы па гадах у параўнанні з кім-н., самы малодшы па ўзросце.

М. брат.

М. ў сям’і.

2. Ніжэйшы чынам, ніжэйшы па службовым становішчы.

М. навуковы супрацоўнік.

М. лейтэнант.

3. Пачатковы, ніжэйшы (пра клас, курс і пад.).

Настаўнік малодшых класаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

schoolmaster

[ˈsku:l,mæstər]

n.

наста́ўнік -а m., кіраўні́к шко́лы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Léhrkraft

f -, -kräfte педаго́г, наста́ўнік, выкла́дчык

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

educator [ˈedʒʊkeɪtə] n. fml

1. BrE наста́ўнік, выхава́цель

2. AmE дзе́яч у галіне́ адука́цыі, выхава́ння

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

katecheta

м. настаўнік божага закона; катэхізатар

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

bakałarz

м.

1. настаўнік;

2. бакалаўр

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

танцма́йстар, ‑тра, м.

Уст.

1. Настаўнік танцаў.

2. Пастаноўшчык танцаў у тэатры або танцавальнай групе.

[Ням. Tanzmeister.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Рыто́рыка ’тэорыя аратарскага мастацтва’, рытары́чны ’напышлівы, упрыгожаны словамі’ (ТСБМ), ры́тар ’прамоўца’, ’настаўнік красамоўства’ (ТСБМ). З грэч. ῥητορική.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

substitute teacher

наста́ўнік на заме́ну; заме́на m.& f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)