veto

[ˈvi:toʊ]

1.

n., pl. -toes

1) вэ́та, n., indecl.

2) пра́ва вэ́та

2.

v.t.

1) наклада́ць вэ́та

2) не дазваля́ць, не дава́ць зго́ды

His parents vetoed his plan to buy a motorcycle — Яго́ныя бацькі не далі зго́ды купі́ць матацы́кл

•

- veto power

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Насоў ’нешта, падобнае дла кашулі з палатна, якое сяляне апранаюць на адзенне для аховы яго летам ад дажджу, а зімой ад снегу’ (Нас.), ’белы палатняны балахон, які беларусы носяць летам, від летняга паліто’ (Мядзв.), ’балахон паверх сарочкі і спадніцы ў жанчын; ён мае невялікія выемкі па баках і на грудзях’ (Даўгарукаў), ’беларускі палатняны каптан’ (Багд.), ’доўгі балахон у талію з белага палатна, спецыяльна вытканага’ (Шн. 3), ’палатняны халат’ (Анім.), ’доўгая верхняя мужчынская вопратка без падклала’ (расон., Шатал.), ’верхняе адзенне з даматканай тканіны’ (Сл. ПЗБ), ’пояс ці рамень’ (Анік.), насоўка ’адзенне з суровага палатна, якое служыла для захавання кажуха ці бурноса ад дажджу’ (карэл., Нар. словатв.), ’вопратка ў выглядзе плашча, якая надзяваецца на кажух’ (Жд. 1), рус. насов, насовец ’сарочка, від мяшка з даматканага палатна, з прарэхамі ўверсе і з рукавамі, для цяпла, паверх сарафана, або для працы’ (Даль), ст.-рус. насовьць ’частка аблачэння святара, нарукаўнікі’ з 1300 г. (Сразн.). Паводле БелСЭ, асноўны арэал назвы і рэаліі — Віцебшчына, паўночныя раёны Міншчыны і Магілёўшчыны. Ад насу́нуць ’нацягнуць’, насоўваць ’нацягваць, накладаць зверху’; да соваць, с́унуць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

штраф м. юрыд. Géldstrafe f -, -n; Stráfe f;

які́ падляга́е штрафу канц. strafbar;

камерц., юрыд. штраф за вы́кіды адыхо́даў Emissiónsstrafe f;

штраф за затры́мку паста́ўкі Stráfe für Líeferverzug;

штраф за невыкана́нне кантра́кту Konventionálstrafe [-v-] f;

наклада́ць штраф на каго-н. j-m éine Stráfe [Géldstrafe] áuf¦erlegen;

браць [спаганя́ць] з каго-н. von j-m éine Stráfe [Géldstrafe] éintreiben* [záhlen lássen*]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

prefer

[prɪˈfɜ:r]

v., -rr -

1) аддава́ць перава́гу; мець за ле́пшае

2) рабі́ць хо́даньне, падава́ць ска́ргу

to prefer a claim to property — заяві́ць прэтэ́нзію на ўла́снасьць

3) наклада́ць (штраф)

to prefer charges of speeding — накла́сьці штраф за празьме́рна ху́ткую язду́

4) павыша́ць (ра́нгам), прасо́ўваць (-ца) напе́рад (на слу́жбе)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

heap

[hi:p]

1.

n.

1) ку́ча f.; сьці́рта f. (дроваў, до́шак)

2) informal шмат, ма́са f.

a heap of money (people) — ма́са гро́шай (людзе́й)

2.

v.t.

1) склада́ць на ку́чу, на сьці́рту

2) по́ўна наклада́ць; нагружа́ць

3) асыпа́ць, закі́дваць (пахвала́мі, падару́нкамі)

3.

v.i. to heap up

намята́ць гу́рбы (сьне́гу, пяску́)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Сядло́ ’сядзенне для конніка’ (ТСБМ, Ласт., Некр. і Байк., Стан.), ’частка прасніцы, на якой сядзяць’ (Жд. 2, Шатал., Сл. ПЗБ; круп., Нар. сл.), ’задняя частка штаноў’ (Серб. Вічын), седло́ ’частка прасніцы’ (Уладз.), сюды ж сядла́ць ’накладаць сядло’ (ТСБМ, Ласт., Некр. і Байк., Стан.). Укр. сідло́, рус. седло́, стараж.-рус. седьло, польск. siodło, в.-луж. sedło, н.-луж. sodło, палаб. sedlü, чэш., славац. sedlo, серб.-харв. сѐдло, славен. sédlọ, балг. седло́, макед. седло, ст.-слав. оседълати. Прасл. *sedъlo/*sedъlo роднаснае гоц. sitls ’сядзенне’, ст.-в.-ням. seʒʒal ’крэсла’, лац. sella ’сядзенне’, грэч. έλλά ’кафедра’; з іншай ступенню агаласоўкі: англ.-сакс. sadol, ст.-в.-ням. satul, satal ’сядло’, супраць апошніх супастаўленняў Бязлай (3, 223), які, спасылаючыся на Клюге (626), заўважае, што германцы ў часы Цэзара яшчэ не ведалі сядла. Паводле Мартынава (Лекс. взаим., 108 і наст.; Язык, 25 і наст.), славянскае пранікненне, што дало прагерм. sadula ’тс’. Далей да сядзець, прасл. *sěděti, да і.-е. *sed‑. Супраць рэканструкцыі *sedlo і меркавання аб калькаванні ст.-в.-ням. satal (Ваян (RÉS, 12, 235) Фасмер, (3, 589–590), параўн. укр. і ст.-слав. формы. Гл. яшчэ Мее, 419; Траўтман, 259; Брукнер, 491; Махэк₂, 539; Шустар-Шэўц, 1279–1279; Скок, 3, 213; ЕСУМ, 5, 250–251; ESJSt, 13, 809.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

scoop

[sku:p]

1.

n.

1) шу́фель -ля m.

2) чарпа́к -а́ m.

3) кухо́нны апало́нік, чарпа́к або́ шу́флік -а m.

4) эксклюзіў -ву m., бо́мба f., сэнсацы́йная публіка́цыя (надрукава́ная ране́й за канкурэ́нтаў)

2.

v.t.

1)

а) чэ́рпаць, наліва́ць, наклада́ць чарпако́м

б) выбіра́ць (зямлю́ зь я́мы)

2) надрукава́ць сэнсацы́йную ве́стку ране́й за канкурэ́нтаў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

rim

[rɪm]

1.

n.

1) край -ю m., абадо́к, беражо́к -ка́ m., аблямо́ўка f.

the rim of a cup — край ку́бка

2) во́бад -а m.

the rim of a wheel — во́бад ко́ла

2.

v.t. (-mm)

1) аблямо́ўваць, ашляко́ўваць

2) наклада́ць, насаджа́ць во́бад

3) акружа́ць

The pond was rimmed with wild flowers — Са́жалку аблямо́ўвалі кра́скі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

attach

[əˈtætʃ]

1.

v.t.

1) далуча́ць, прымацо́ўваць, прычапля́ць, прывя́зваць

to attach a rope to smth — прывяза́ць вяро́ўку да чаго

2) прыклада́ць (ма́рку)

3) надава́ць, прыпі́сваць

to attach importance to — надава́ць зна́чаньне чаму́

4) наклада́ць а́рышт (на маёмасьць)

2.

v.i.

1) прывя́звацца

2) далуча́цца

He has attached himself to us — Ён прывяза́ўся да нас

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

подверга́ть несов. падвярга́ць; однако лучше переводить (и чаще так и переводится) глаг., соответствующими определённым сущ., а также оборотами с другими глаг. в знач. ставить в какое-л. положение, делать предметом какого-л. действия; ста́віць (каго, што, пад што, на што); выстаўляць (каго, што, пад што, на што); падстаўля́ць (каго, што, пад што); падво́дзіць (каго, што, пад што); рабі́ць (каму, чаму, у каго, у чаго, з кім, з чым, над кім, над чым, што); наклада́ць (што, на каго, на што); аддава́ць, дава́ць (каго, што, на што, пад што, а также с неопр.); браць (пад што, на што, у што); дзе́йнічаць (чым, на што);

подверга́ть бомбардиро́вке бамбардзірава́ць, падвярга́ць бамбардзіро́ўцы;

подверга́ть обсужде́нию абмярко́ўваць, ста́віць на абмеркава́нне;

подверга́ть осмо́тру ста́віць на агля́д, агляда́ць;

подверга́ть опа́сности свою́ жизнь ста́віць пад небяспе́ку сваё жыццё, рызыкава́ць сваі́м жыццём;

подверга́ть де́йствию све́та дзе́йнічаць (уздзе́йнічаць) святло́м (на што), ста́віць (выстаўля́ць, падстаўля́ць) пад дзе́янне святла́;

подверга́ть опера́ции кого́-л. рабі́ць апера́цыю каму́-не́будзь;

подверга́ть пы́тке катава́ць;

подверга́ть допро́су рабі́ць до́пыт, дапы́тваць (каго);

подверга́ть заключе́нию юр. зняво́льваць;

подверга́ть о́быску кого́-л. рабі́ць во́быск (во́бшук) у каго́-не́будзь, абшу́кваць каго́;

подверга́ть взыска́нию кого́-л. наклада́ць спагна́нне на каго́-не́будзь;

подверга́ть наказа́нию кара́ць, наклада́ць ка́ру;

подверга́ть штра́фу наклада́ць штраф, штрафава́ць;

подверга́ть испыта́нию браць на выпрабава́нне, выпрабо́ўваць, ста́віць на (пад) выпрабава́нне;

подверга́ть сомне́нию браць пад сумне́нне, сумнява́цца (у чым);

подверга́ть кри́тике крытыкава́ць;

подверга́ть му́кам му́чыць;

подверга́ть насме́шкам браць на смех, насміха́цца, смяя́цца (з каго, з чаго), кпіць (з каго, з чаго);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)