марнава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й; -нава́ны; незак.

1. што. Траціць без карысці, марнатравіць.

М. час.

2. каго. Мучыць, стамляць.

М. людзей.

|| зак. змарнава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й; -нава́ны.

|| наз. марнава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

péinigen

vt му́чыць, катава́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

fóltern

vt катава́ць, му́чыць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

паўжабра́цкі, ‑ая, ‑ае.

Амаль жабрацкі. Мучыць і паўжабрацкае існаванне сям’і. Хворы бацька. Беднасць — няма хлеба. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

katować

незак. катаваць, мучыць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

снеда́ть несов., книжн. му́чыць, гры́зці;

снеда́ет за́висть грызе́ за́йздрасць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мардава́ць

(польск. mordować, ад с.-в.-ням. morden)

мучыць, таміць, знясільваць.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

бязлі́тасць, ‑і, ж.

Тое, што і бязлітаснасць. [Габрусь:] — Гэта ўсё грэх мучыць мяне за маю бязлітасць і бяздушнасць... Чарот.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

rack​3 [ræk] v. му́чыць; му́чыцца

♦

rack one’s brains лама́ць сабе́ галаву́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

drangsalíeren

vt прыгнята́ць, крыўдзіць, му́чыць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)