адзна́ка, -і, ДМа́цы, мн. -і, -на́к, ж.

1. Знак, метка, след, якія паказваюць на што-н.; запіс, штамп і пад., якія сведчаць што-н.

А. на карце.

А. ў дакументах.

2. Прыкмета, акалічнасць, па якіх можна вызначыць што-н.

Па ўсіх адзнаках ураджай будзе добры.

3. Асаблівасць, рыса, якімі асоба ці прадмет адрозніваюцца ад іншых асоб ці прадметаў.

Індывідуальная а. асобы.

4. Агульнапрынятае абазначэнне ацэнкі ведаў і паводзін навучэнцаў.

Атрымаць выдатную адзнаку.

5. Ганаровы знак, ордэн, медаль і пад.

Дыплом з адзнакай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заме́тка ж

1. (метка) Mrkzeichen n -s, -, Zichen n;

рабі́ць заме́ткі ufzeichnungen [Notzen] mchen;

я ў яго на заме́тцы er hat mich auf dem Keker;

2. разм (паведамленне) гл нататка

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

отме́тка ж.

1. адзна́ка, -кі ж.; знак, -ка м.; ме́тка, -кі ж.;

2. (действие) адзначэ́нне, -ння ср.; неоконч. адзна́чванне, -ння ср.;

3. (оценка) адзна́ка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заме́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

1. Знак, след, зроблены на чым‑н.; метка. Зрабіць заметку на дрэве.

2. Кароткае пісьмовае ці друкаванае паведамленне аб чым‑н. На стале ляжаў макет «баявога лістка», запоўненага невялічкімі заметкамі. Лобан.

•••

Браць (узяць) на заметку гл. браць.

На заметцы ў каго — на ўліку, пад наглядам. На заметцы ў царскіх улад быў прысяжны павераны Кліменцій Зан. Г. Кісялёў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адзна́ка ж

1. (метка, знак) Zichen n -s, -, Knnzeichen n;

2. (прыкмета) Mrkmal n -s, -e;

3. (ступень ведаў) Zensr f -, -en, Nte f -, -n;

ста́віць адзна́ку ine Nte geben*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

tag1 [tæg] n.

1. бі́рка, ме́тка; этыке́тка, ярлы́к, ярлычо́к;

a name tag імянны́ знак;

a price tag цэ́ннік

2. сло́ва або́ фра́за, яка́я далуча́ецца да ска́за для эмфа́зы;

a tag question пыта́нне з граматы́чным дада́ткам

3. збі́тая фра́за, цыта́та;

Latin tags лаці́нскія крыла́тыя сло́вы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

notch

[nɑ:tʃ]

1.

n.

1) знак -у m.; ме́тка, засе́чка, зару́бка f.; зару́біна f.

2) цясьні́на f. (паміж гара́мі), перава́л -у m.

3) ступе́нь f., узро́вень -ўню m.

2.

v.

засяка́ць е́ткі, зна́кі), рабіць зару́бкі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Mlzeichen

I

n -s, -

1) радзі́мка, радзі́мы знак

2) знак, ме́тка, рубе́ц

II

n -s, - знак мно́жання

III

n -s, - мемарыя́льнае збудава́нне, мемарыя́л (помнік і г.д.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Рубе́ж ’мяжа чаго-небудзь або паміж чым-небудзь’, ’дзяржаўная мяжа’, ’лінія абаронных збудаванняў’ (ТСБМ), ’кант, грань’ (Гарэц.), рубѣжъ ’граніца’ (Шымк. Собр.). Укр. рубі́ж ’край, мяжа; засечка’, рус. рубе́ж ’рубеж’, балг. ръбе́ж ’мяжа, мяжа паміж палямі’. Стараж.-рус. рубежъ ’засечка; знак мяжы’ (Сразн., 3, 179). З прасл. *rǫbežьметка, засечка’, вытворнага з суфіксам ‑ežь > ад *rǫbati, *rǫbiti ’сячы’ (гл. рубаць, рубіць) (БЕР, 6, 361; Чарных, 2, 125). Паводле Якабсона, рубеж ёсць царкоўнаславянская форма ў адносінах да рубёж ’высяканне лесу’ (Трубачоў-Фасмер, 3, 510).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

тра́піць, -плю, -піш, -піць; зак.

1. Пацэліць у што-н., метка кінуўшы, стрэліўшы.

Т. у цэль.

2. Увайсці, пранікнуць куды-н., знайсці тое, што шукаў.

Кароткім шляхам т. туды, дзе чакалі.

3. Апынуцца ў якіх-н. умовах, абставінах (звычайна неспрыяльных).

Т. у непрыемнае становішча.

4. Аказацца дзе-н. у патрэбны момант, апынуцца дзе-н.

Т. на вяселле.

5. Знянацку наступіць на што-н., уступіць у што-н.

Т. нагой у лужыну.

6. Папасці, надарыцца.

Яму трапіла ў рукі цікавая кніга.

Трапіць на кручок каму, чый, да каго (разм.) — даць сябе падмануць, ашукаць, папасціся ў чым-н.

Трапіць на язык каму (разм.) — стаць прадметам гутаркі, абгавораў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)