зару́бка 1, ‑і, ДМ ‑бцы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. зарубіць ​1.

зару́бка 2, ‑і, ДМ ‑бцы, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. зарубіць ​2.

2. Р мн. ‑бак. Метка, знак, зробленыя сякерай, нажом і пад.; засечка. З дапамогай гір і пачка солі зрабілі новую шпалу на бязмене. Свежыя зарубкі, зробленыя напільнікам, паказвалі кілаграмы. Жычка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)