Verbum

хро́сны, -ая, -ае.

Які ўдзельнічае ў абрадзе хрышчэння.

Х. бацька.

Хросная маці.

Х. сын.

Хросная дачка.

разгне́ваны, -ая, -ае.

Які знаходзіцца ў стане гневу, выяўляе гнеў.

Разгневаная маці.

|| наз. разгне́ванасць, -і, ж.

сва́цця, -і, мн. -і, -яў, ж.

1. Жанчына, якая сватае нявесту жаніху ці жаніха нявесце.

2. Маці мужа ў адносінах да жончыных ці маці жонкі ў адносінах да мужавых бацькоў.

◊

Пераезная свацця (разм.) — чалавек, які часта мяняе месца свайго знаходжання дзе-н.

ашчапе́рыць, -ру, -рыш, -рыць; -раны; зак., каго-што (разм.).

Моцна абхапіць, абняць.

Дзіця ашчаперыла маці за шыю.

удваі́х, прысл.

Колькасцю ў дзве асобы рознага полу або істоты ніякага роду.

Маці з сынам працуюць у.

пасаджо́ны, -ая, -ае.

Які выконвае ролю бацькоў жаніха або нявесты ў народным вясельным абрадзе.

П. бацька.

Пасаджоная маці.

чэ́рава, -а, н.

1. Бруха, жывот (разм.).

2. Унутраная частка жывата чалавека, жывёлы.

Развіццё плода ў чэраве маці.