а́цець

‘ацець каму-небудзь і без прамога дапаўнення (маці ацець не навучыла)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. а́цею а́цеем
2-я ас. а́цееш а́цееце
3-я ас. а́цее а́цеюць
Прошлы час
м. а́цеў а́целі
ж. а́цела
н. а́цела
Загадны лад
2-я ас. а́цей а́цейце
Дзеепрыслоўе
цяп. час а́цеючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)