а́цець
‘ацець каму-небудзь і без прамога дапаўнення (маці ацець не навучыла)’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час | ||
---|---|---|
а́цею | а́цеем | |
а́цееш | а́цееце | |
а́цее | а́цеюць | |
Прошлы час | ||
а́цеў | а́целі | |
а́цела | ||
а́цела | ||
Загадны лад | ||
а́цей | а́цейце | |
Дзеепрыслоўе | ||
а́цеючы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)