неон назоўнік | мужчынскі род
Хімічны элемент, інертны газ без колеру і паху, які выкарыстоўваецца для напаўнення электрычных лямпачак, у
сігнальных, рэкламных і пад. асвятляльных прыладах.
|| прыметнік: неонавы.
- Неонавая лямпа.
- Неонавае святло.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
kwarcówka
ж. кварцавая лямпа
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
neonówka
ж. неонавая лямпа
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Quárzlampe
f -, -n ква́рцавая ля́мпа
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Elektrónenröhre
f -, -n электро́нная ля́мпа
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Lötlampe
f -, -n пая́льная ля́мпа
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
пустотны, ‑ая, ‑ае.
Які мае або ўтварае пустату ўсярэдзіне. Пустотная лямпа. Пустотны прыбор.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падагрэўны, ‑ая, ‑ае.
Спец. Які прызначаны, служыць для падагрэву чаго‑н. Падагрэўная лямпа.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
стосвечкавы, ‑ая, ‑ае.
Разм. Які мае сілу святла ў сто свечак. Стосвечкавая лямпа.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)