затаўчы́¹, -таўку́, -таўчэ́ш, -таўчэ́; -таўчо́м, -таўчаце́, -таўку́ць; -то́ўк, -таўкла́, -ло́; -таўчы́; -то́ўчаны; зак., каго (што) (разм.).
Забіць да паўсмерці, да страты прытомнасці.
Ледзь не затаўклі яго кулакамі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
адкара́скацца, -аюся, -аешся, -аецца; зак., ад каго-чаго (разм.).
Пазбегнуць, пазбавіцца чаго-н., адчапіцца ад чаго-н.
Ледзь адкараскаўся ад тваіх сяброў.
|| незак. адкара́сквацца, -аюся, -аешся, -аецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
чуцьII прысл, злучн абл гл ледзь, ледзьве
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
półmartwy
паўмёртвы; ледзь жывы
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Капы́на ’ледзь-ледзь’ (Клім.), да капаць (гл.) з дэмінутыўным суфіксам ‑іна. Капына́з ’паветка без сцен’ (Нар. сл.). Няясна.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ка́пелька ж
1. гл кропелька; Tröpfchen n -s, -;
2. разм (зусім нямнога, ледзь-ледзь) wínzige Ménge; ein klein wénig, ein bíss¦chen
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
linger on
марне́ць, ледзь жыць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
ха́ўкаць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).
1. Хапаць паветра раскрытым ротам; цяжка дыхаць.
Хворы ледзь хаўкае.
2. Пазяхаць.
|| аднакр. ха́ўкнуць, -ну, -неш, -не; -ні.
|| наз. ха́ўканне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
пры́від, -у, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.
1. Вобраз каго-, чаго-н., што бачыцца ва ўяўленні.
Начныя прывіды.
2. Ледзь акрэсленыя рысы чаго-н.; контуры.
Аддаленыя прывіды зарыва.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
влачи́ть несов.
1. книжн., уст. валачы́, цягну́ць;
2. перен. (с сущ. жизнь, век, дни) гібе́ць, марне́ць;
◊
влачи́ть жа́лкое существова́ние ледзь жыць; ледзь трыма́цца; гібе́ць, марне́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)