за́ткала, ‑а,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
за́ткала, ‑а,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пігме́й, ‑я,
1. Прадстаўнік карлікавых плямён Цэнтральнай Афрыкі, Паўднёва-Усходняй Азіі і Акіяніі.
2. Нікчэмны, абмежаваны чалавек.
[Грэч. pigmáios — велічынёй з кулак.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дача́сны, ‑ая, ‑ае.
1. Які адбываецца ці адбыўся раней вызначанага часу, раней звычайнага тэрміну.
2. Разлічаны на кароткі час; часовы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Баўды́р 1 ’гэтак лаюць тоўстых непаваротлівых людзей’ (
Баўды́р 2 ’вадзяная бурбалка; прышч’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ésse
1) кава́льскі го́ран
2)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
за́саўка, ‑і,
Рухомая металічная або драўляная пласцінка на прабоях для запірання дзвярэй.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перакла́сці, -ладу́, -ладзе́ш, -ладзе́; -ладзём, -ладзяце́, -ладу́ць; -ла́ў, -ла́ла; -ладзі; -ла́дзены;
1. каго-што. Палажыць у іншае месца.
2.
3. што чым. Укласці, змясціўшы ў прамежках што
4. што. Злажыць нанава, іначай.
5. што. Перадаць сродкамі іншай мовы.
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Ráuchfang
◊ etw. in den ~ schréiben* ≅ лічы́ць што-н. прапа́ўшым; махну́ць руко́й на што-н.
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Туне́ль ‘штучны праход для транспарту, пешаходаў’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Со́пуха ‘сажа (у пячным коміне)’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)