duly

[ˈdu:li]

adv.

1) нале́жным спо́сабам; як нале́жыцца, як трэ́ба; адпаве́дна

2) ко́лькі трэ́ба, ко́лькі нале́жыцца

3) сво́ечасо́ва, упару́, уча́с

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

to one’s heart’s content

удо́сталь, ко́лькі хо́чаш

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

sovíelmal

cj ко́лькі б разо́ў

~ ich dorthín ging… — ко́лькі б разо́ў я туды́ ні хадзі́ў…

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

wie viel

adv ко́лькі; як мно́га

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

вы́таргаваць, -гую, -гуеш, -гуе; -гуй; -гаваны; зак., што.

1. Атрымаць у выніку продажу.

В. за яблыкі добрыя грошы.

2. Таргуючыся, выгадаць, заплаціць менш на колькі-н.

В. восемсот тысяч рублёў.

|| незак. вытарго́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

папакра́сці, -а́ду, -а́дзеш, -а́дзе і папакрада́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і папакра́дваць, -дваю, -дваеш, -двае; зак., каго-што і чаго (разм.).

Красці многа, неаднаразова; пакрасці многа каго-, чаго-н.

Колькі ў той год папакралі (папакрадалі) коней!

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

спатрэ́біць, ‑блю, ‑біш, ‑біць; зак., што.

Зрасходаваць, выкарыстаць на што‑н. У Касцюкевіча было запісана надзіва ўсё дакладна: колькі ён страціў вугалю, колькі ўзяў вады, .. колькі спатрэбіў на бягучыя рамонты. Скрыган.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абрэ́з, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Абрэзаны край, беражок.

Кніга з зялёным абрэзам.

2. Вінтоўка з укарочаным канцом ствала.

Страляць з абрэза.

◊

У абрэз (разм.) — без лішку, якраз столькі, колькі можа спатрэбіцца.

Грошай у а.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

six times

шэсьць разо́ў, шэсьць у ко́лькі, шэсьць па ко́лькі, шасьцьма́

six times six — шэсьць у шэсьць, шэсьць па шэ́сьць (у мно́жаньні)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

даспа́ць, -плю́, -пі́ш, -пі́ць; -пі́м, -піце́, -пя́ць; -па́ў, -па́ла; -пі́; зак. (разм.).

1. Праспаць да якога-н. часу.

Д. да абеду.

2. Праспаць дадаткова пэўны час, каб выспацца.

Колькі начэй не даспаў.

|| незак. дасыпа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)