ге́ма, ‑ы, ж.

Каштоўны камень з выразаным на ім надпісам або малюнкам.

[Лац. gemma.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аквамары́н, ‑у, м.

Каштоўны камень сінявата-зялёнай або блакітнай афарбоўкі, разнавіднасць берылу.

[Ад лац. aqua marina — марская вада.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

cenny

каштоўны; цэнны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

канто́вы geschlíffen; facettíert [-sɛ-] (пра каштоўны камень)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

хрызалі́т, ‑у, М ‑ліце, м.

Празрысты каштоўны камень залаціста-зялёнага колеру, разнавіднасць алівіну.

[Ад грэч. chrysós — золата і lithos — камень.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

kóstbar

a кашто́ўны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

wértvoll

a кашто́ўны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

жадэі́т, ‑у, М ‑дэіце, м.

Каштоўны белы камень з бледна-зялёным або сіняватым адценнем.

[Фр. jadeite.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

грані́ць schléifen* vt; facettíeren [-sɛ´ti:-] vt (каштоўны камень)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

карбу́нкул, -а і -у, мн. -ы, -аў, м.

1. -а. Гнойнае запаленне скуры і падскурнай клятчаткі.

2. -у. Каштоўны камень чырвонага колеру; чырвоны гранат (уст.).

|| прым. карбункулёзны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)