ранг (род. ра́нгу) м. ранг;

дыпламаты́чныя ра́нгі — дипломати́ческие ра́нги;

○ капітан 3‑га ра́нгу — капита́н 3‑го ра́нга;

капіта́н 2‑га ра́нгу — капита́н 2‑го ра́нга;

капіта́н 1‑га ра́нгу — капита́н 1‑го ра́нга

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

shipmaster

[ˈʃɪpmæstər]

n.

капіта́н карабля́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

штаб-афіцэ́р, ‑а, м.

Да рэвалюцыі — у рускай і некаторых іншаземных арміях — старшы афіцэрскі чын (палкоўнік, падпалкоўнік, маёр, капітан 1‑га рангу, капітан 2‑га рангу). // Асоба, якая мела такі чын.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шкі́пер

(гал. schipper, англ. skipper)

1) уст. капітан камерцыйнага судна;

2) асоба, адказная за маёмасць на ваенным караблі;

3) капітан несамаходнага рачнога судна.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

безалкаго́льны, ‑ая, ‑ае.

Які не змяшчае ў сабе алкаголю. Безалкагольны капітан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

штаб-афіцэ́р

(ням. Stabsoffizier)

старшы афіцэрскі чын (палкоўнік, падпалкоўнік, маёр, капітан 1-га рангу, капітан 2-га рангу) у арміях царскай Расіі і некаторых замежных краін.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

светлаву́сы, ‑ая, ‑ае.

Са светлымі вусамі. У аддзяленні Віцем заняўся пажылы светлавусы капітан. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

komandor

м.

1. камандор;

2. капітан першага рангу

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

captain

[ˈkæptən]

1.

n.

1) капіта́н -а m. (карабля́)

2) капіта́н -а m. (у во́йску)

3) правады́р -а́ m.; палкаво́дзец -ца m.

4) Sport капіта́н -а m. (дружы́ны, кама́нды)

2.

v.t.

кірава́ць, кама́ндаваць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Korvettenkapitän

[-'vεt-]

m -s, -e капіта́н 3-га ра́нгу

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)