quit [kwɪt] v. infml

1. пакіда́ць, кіда́ць;

quit one’s family кі́нуць сям’ю́;

quit the place перасялі́цца ў і́ншае ме́сца

2. кіда́ць, канча́ць, спыня́ць;

quit smoking кі́нуць куры́ць;

quit school кі́нуць шко́лу

3. спыня́ць спро́бы; адмаўля́цца ад спро́бы зрабі́ць (што-н.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

nden

1.

vt канча́ць, зака́нчваць

2.

1.

vi канча́цца, зака́нчвацца

nicht ~ wllen — не спыня́цца, не змаўка́ць

2) паміра́ць, кана́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

bwickeln

1.

vt

1) размо́тваць, раскру́чваць

2) зака́нчваць, ліквідава́ць

das Geschäft ~ — канча́ць спра́ву

2.

(sich) адбыва́цца, развіва́цца, разго́ртвацца (пра падзеі)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

згон, ‑у, м.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. зганяць ​1 — сагнаць.

2. Абл. Плыт. Бервяно к бервяну — І гатовы наш згон, А лес — стрыжань адзін, А сасна — нібы звон. Астрэйка. Дбайна ўзрошчаныя кнёны, Сосны, звонкія, як сталь, Туга звязаныя ў згоны, Без канца плывуць у даль. Глебка.

3. Гіст. Збор усіх сялян без выключэння для адработкі феадальнай павіннасці. Апрача непасільнага прыгону, сяляне выконвалі шмат дадатковых работ, як згоны, варту і інш. Лушчыцкі.

•••

На згоне чаго — на сыходзе чаго‑н. Пачалі будаваць .. [майстэрню] на згоне зімы, падвялі пад кроквы і бадай канчаць на лета. Пташнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

sword [sɔ:d] n. меч; ша́бля; шпа́га; рапі́ра; ша́шка;

draw the sword выма́ць меч, ша́блю; пачына́ць вайну́;

sheathe the sword укла́дваць меч у но́жны; канча́ць вайну́;

cross the swords скрыжава́ць мячы́; змага́цца

put smb. to the sword lit. знішча́ць каго́-н.;

a/the sword of Damocles lit. дамо́клаў меч

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

finish2 [ˈfɪnɪʃ] v.

1. канча́ць; канча́цца

2. sport фінішава́ць;

He finished second. Ён фінішаваў другім.

finish off [ˌfɪnɪʃˈɒf] phr. v. завярша́ць, даво́дзіць да канца́

finish up [ˌfɪnɪʃˈʌp] phr. v. infml

1. (нарэ́шце) апыну́цца (дзе-н.); аказа́цца ў які́м-н. стано́вішчы;

He finished up in jail. Ён апынуўся ў турме.

2. дае́сці, дапі́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

usspielen

1.

vt разыгра́ць (у латарэю); разыгра́ць (прыз, кубак); пачына́ць хадзі́ць (у картах)

2.

vi канча́ць (гульню, ігру)

er hat usgespielt — разм. яго́ пе́сенька спе́та

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

drchmachen

vt

1) перано́сіць

ine Krnkheit ~ — перане́сці хваро́бу; перажы́ваць

schwre Ziten ~ — перажы́ць ця́жкія часы́

2) канча́ць (школу)

ine hrte Schle des Lbens ~ — прайсці́ суро́вую шко́лу жыцця́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

conclude

[kənˈklu:d]

v.

1) канча́ць, зако́нчваць (пасе́джаньне, прамо́ву)

2) заключа́ць (умо́ву, мір), рабі́ць высно́ву

3) пастанаўля́ць, выраша́ць

I concluded not to go — Я пастана́віў ня йсьці

4) канча́цца, зако́нчвацца

The book concluded happily — Кні́га зако́нчылася шчасьлі́ва

to conclude — такі́м чы́нам (у канцы́ прамо́вы)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Во́сень (БРС, Нас., КТС, Бяльк., Яруш., Мал., Грыг.). Рус. о́сень, дыял. есень, укр. о́сінь, ст.-рус. осень, серб.-ц.-слав. ѥсень, польск. jesień, чэш., славац. jeseň, балг. есента́, серб.-харв. jȅcȇn, славен. jesȇn (Далабко, ZfslPh, 3, 131). Роднаснымі з’яўляюцца ст.-прус. assanis ’восень’, гоц. asans ж. р. ’жніво’, ст.-в.-ням. aran, arn ’ураджай’ (Траўтман, 71; Мейе, Études, 432). Прасл. osenь (Слаўскі, 1, 563). Далей набліжаюць таксама да грэч. ὀπώρᾱ ’канец лета, жніво’ з *op‑osarā ’пасля жніва’ (гл. Фасмер, 3, 158; Праабражэнскі, 1, 661). Трубачоў (Дополн., 3, 159) лічыць малаверагодным набліжэнне да хец. zenn‑канчаць’ у Бенвеніста (BSL, 56, 29 і наст.) і супастаўленне слав. слова з венг. ősz у Махэка₂ (176), паколькі апошняе ўзыходзіць да зусім іншай праформы. Мартынаў (Лекс. взаим., 132 і наст.) разглядае слав. слова як дэрыват ад *os‑ (бел. восць, рус. ость і г. д. ’вусікі на коласе’) з суф. ‑enь, а герм. asani як пранікненне з слав. Інакш Тапароў (Прус., 130 і наст.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)