канча́ць разм.

1. énden vt, beéndigen vt; vollénden vt (завяршыць); schlíeßen* vt; áufhören vi (inf + zu) (закончыць);

канча́ць з чым-н. mit etw. (D) Schluss máchen;

канча́ць рабо́ту [зме́ну] (на заводзе) Féierabend máchen;

2. (навуч. установу) absolvíeren [-´vi:-] vt, beénden vt;

◊

дрэ́нна [ке́пска] канча́ць schlecht [böse, schlimm] énden [áusgehen*], ein schlímmes Énde néhmen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

sign off

канча́ць (радыёперада́чу, працаўладкава́насьць)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

unquote

[ˈʌnkwoʊt]

v.t.

зачыня́ць двуко́сьсе; канча́ць цытава́ньне

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

absolvíeren

[-v-]

vt канча́ць (навучальную ўстанову)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

beénden, beéndigen

vt канча́ць, зака́нчваць; супыня́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ábessen

* vt

1) канча́ць е́сці

2) перакусі́ць; пакаштава́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

vollénden

vt завярша́ць, канча́ць

er hat volléndet — ён скана́ў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ábschließen

* vt

1) замыка́ць

2) заключа́ць (дагавор)

3) канча́ць (справу)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ве́шацца

1. (канчаць жыццё) sich erhängen, sich áufhängen;

2.:

ве́шацца каму-н. на шы́ю разм. sich j-m аn den Hals wérfen*, sich j-m áufdrängen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Féierábend

m -(e)s, -e

1) кане́ц рабо́чага дня

2) пярэ́дадне свя́та

~ máchen — канча́ць пра́цу

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)