цылі́ндр, ‑а, м.

1. Геаметрычнае цела, якое ўтвараецца вярчэннем прамавугольніка вакол аднаго з яго бакоў. Аб’ём цыліндра.

2. У тэхніцы — дэталь або канструкцыя падобнай формы. Паступова ў цыліндрах паравоза нарастаў ціск. Новікаў.

3. Высокі, цвёрды, з палямі мужчынскі капялюш.

[Ад грэч. kýlindros.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ды́зель-ка́пар

(ад дызель + капар)

канструкцыя для забівання паляў, якая прыводзіцца ў рух дызелем.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

шпрэ́нгель

(ням. Sprengwerk)

дапаможная стрыжнёвая канструкцыя, якую далучаюць да асноўнай канструкцыі, каб узмацніць яе.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

капёр, капра́ і ка́пар ​1, ка́пара, м.

1. Металічная або драўляная канструкцыя для забівання паляў. Важка бабай бухае капёр, заганяе ў дно глыбока палі. Русецкі.

2. Збудаванне над шахтай для ўстаноўкі пад’ёмніка. Там [у Салігорску] выраслі высачэзныя стальныя капры першых беларускіх шахт. Паслядовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сказ, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. У граматыцы: сінтаксічна і інтанацыйна аформленая канструкцыя, якая выражае закончаную думку.

Безасабовы с.

Складаны с.

2. Народнае эпічнае апавяданне аб падзеях мінулага або сучаснасці.

С. пра герояў Вялікай Айчыннай вайны.

3. У літаратуразнаўстве: форма апавядання ў творы, што вядзецца ад імя літаратурнага героя. «С. пра Лысую гару».

|| прым. ска́завы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

design​1 [dɪˈzaɪn] n.

1. план;

a design for a garden план са́ду;

a design for a dress эскі́з суке́нкі

2. прае́кт; чарцёж; канстру́кцыя; дыза́йн;

the design of a building прае́кт буды́нка;

the design of a car канстру́кцыя аўтамабі́ля

3. узо́р; малю́нак;

a vase with a design of flowers on it ва́за з кве́ткавым узо́рам

4. наме́р, заду́ма;

by design з наме́рам

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

маніпуля́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Цыркавы артыст, які робіць розныя фокусы з дапамогай лоўкасці рук; фокуснік.

2. Чалавек, які займаецца падробкай, рознымі махінацыямі (неадабр.).

3. Назва некаторых прыстасаванняў для выканання складаных рухаў, дзеянняў, падобных на дзеянні рук (спец.).

|| прым. маніпуля́тарскі, -ая, -ае (да 1 і 2 знач.) і маніпуля́тарны, -ая, -ае (да 3 знач.).

Маніпулятарскі прыём.

Маніпулятарская махінацыя.

Канструкцыя маніпулятарнага тыпу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фе́рма​2

(фр. ferme)

канструкцыя са злучаных паміж сабой металічных, жалезабетонных ці драўляных брусоў (напр. ф. маста).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

фе́рма​2

(фр. ferme)

канструкцыя са злучаных паміж сабой металічных, жалезабетонных ці драўляных брусоў (напр. ф. маста моста).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

варшта́т

(польск. warsztat, ад ням. Werkstatt)

спецыяльная канструкцыя, прыстасаваная для выканання адпаведных работ, напр. ткацкай, сталярскай, слясарнай і інш.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)