j-n als ~en áufstellen — выстаўля́ць чыю́-н. кандыдату́ру
2) студэ́нт-дыпло́мнік
~ der Philosophíe — студэ́нт-дыпло́мнік філасо́фскага факультэ́та
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
weak
[wi:k]
adj.
1) слабы́, нямо́цны
a weak foundation — слабы́ падму́рак
2) слабы́, кво́лы, няду́жы; хі́лы
a weak old man — кво́лы стары́ чалаве́к
a weak character — слабы́ хара́ктар
weak coffee — слаба́я ка́ва
a weak candidate — слабы́кандыда́т
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
член, ‑а, м.
1. Частка цела чалавека або жывёлы (пераважна пра канечнасці). // Пра мужчынскі палавы орган.
2.Спец. Састаўная частка, адзін з кампанентаў цэлага. Член сказа. Член прапорцыі.
3. Асоба, што ўваходзіць у склад якой‑н. групы, аб’яднання, арганізацыі, таварыства і пад. [Нічыпар:] — Горш за ўсё вось што, таварыш Нявідны: на вобыску ў часе арышту нашага сакратара забралі дакумент — спісак членаў замосцінскай падпольнай арганізацыі.Колас.Кожны з членаў брыгады будзе змагацца за тое, каб штодзённа выконваць зменныя заданні на сто пяцьдзесят пяць працэнтаў.Кулакоўскі.Трывожыліся не на жарты члены рэвізійнай камісіі, спяшаліся да кааператыва, правяралі замкі, накладвалі пячаці.Лынькоў.Ганскі адчуваў, што як член сельсавета, павінен тут нешта зрабіць.Крапіва.
4.Спец. Асобая часціца, якая ў некаторых мовах стаіць пры назоўніках; артыкль. Азначальны член (der, die, das — у нямецкай мове). Неазначальны член (ein, eine — у нямецкай мове).
•••
Аднародныя члены сказа — члены сказа, якія выконваюць у сказе аднолькавую сінтаксічную функцыю.
Галоўны член сказа — незалежны член сказа — дзённік або выказнік.
Даданыя члены сказа — члены сказа, якія паясняюць і дапаўняюць галоўныя члены сказа.
Кандыдат у члены КПСС (партыі)гл.кандыдат.
Правадзейны член — вышэйшае выбарнае акадэмічнае званне, якое надаецца вучоным або дзеячам мастацтва за буйны ўклад у навуку і культуру.
Член-карэспандэнт — акадэмічнае званне вучоных або дзеячаў мастацтва, выбраных агульным сходам якой‑н. акадэміі ў яе склад без права рашаючага голасу.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
АДАМО́ВІЧ Вячаслаў
(Вацлаў) Антонавіч (19.2.1864, Віленская губ. — 21.2.1939),
дзеяч бел.нац. руху пач. 20 ст., адзін з лідэраў яго правага, паланафільскага, крыла. У 1917 актывіст Бел.сацыяліст. грамады (БСГ), Вял.бел. рады, Цэнтр.бел. вайсковай рады. Кандыдат ад БСГ на выбарах ва Устаноўчы сход. У 1919—20 супрацоўнік вярбовачнага бюро Бел. вайсковай камісіі. Адзін са стваральнікаў арг-цыі «Зялёны дуб». Удзельнік канферэнцыі бел.паліт. арг-цый (Прага, вер. 1921), агітаваў за арыентацыю на Польшчу. Разам з П.Алексюком склікаў у Вільні Бел. з’езд (снеж. 1921), які аформіў праграму паланафільскай плыні бел. руху. Аўтар зб. абразкоў і легендаў «Тыпы Палесся» (1926, пад псеўд. Дзяргач).
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
БЕЛІГА́Н
(Beligan) Раду (н. 14.12.1918),
румынскі акцёр тэатра і кіно. Нар.арт. Румыніі (1962). Скончыў Бухарэсцкую кансерваторыю. Стварыў Т-р камедыі ў Бухарэсце, кіраваў ім. З 1968 маст. кіраўнік Нац. т-ра імя І.Л.Караджале. Лірыка-камедыйны акцёр. У 1940—50-я г. ў камедыях Караджале выконваў ролі: Вентурыяна («Бурная ноч»), Данданаке («Згубленае пісьмо»; абедзве і ў кіно), Кандыдат («У дні карнавалу»); стварыў глыбока псіхал. вобразы Мірою («Безыменная зорка» М.Себасцьяна), Кавафу («Узвар’яванае ягня» А.Барангі), Тузенбаха («Тры сястры» А.Чэхава, Дзярж. прэмія Румыніі 1950), Хлестакова («Рэвізор» М.Гогаля). Выступае і як тэатр. рэжысёр. Здымаўся таксама ў кінафільмах «Звініць даліна», «Афера Протар», «Узрыў», «Гняздо саламандраў», «Партрэт пакалення» і інш.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
concede
[kənˈsi:d]
v.
1) саступа́ць, прызнава́ць
I conceded that I have made a mistake — Я прызна́ў, што зрабі́ў памы́лку
2) саступа́ць, дазваля́ць, здава́ць; прызнава́ць
to concede the game — здаць гульню́, прызна́ць пара́зу
The candidate conceded the election — Кандыда́т прызна́ў пара́зу ў вы́барах
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
likely1[ˈlaɪkli]adj.
1. вераго́дны; магчы́мы;
be likely to быць вераго́дным, магчы́мым;
He is likely to be here next week. Ён, магчыма, будзе тут на наступным тыдні;
She is not likely to forget that. Яна наўрад ці забудзецца пра гэта.
2. які́ (што) пасу́е, падыхо́дзіць;
a likely candidate адпаве́дны кандыда́т
♦
a likely story!infml, iron. так я і паве́рыў!
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
ме́ціць1, мечу, меціш, меціць; незак.
1.укаго-што і без дап. Старацца папасці ў каго‑, што‑н.; цэліць. Наспяваўшыся, хлопцы пачынаюць кідацца шышкамі. Мецяць у пабелены каменны слупок на насыпе, які служыць нейкім чыгуначным знакам.Навуменка.
2.зінф. Мець намер, намервацца ажыццявіць якое‑н. дзеянне. Тут закаваны ланцугом Фугасы рурскай маркі, Што мецілі мой мірны дом Разнесці на кавалкі.Калачынскі.Хвастом віляе, а ўкусіць меціць.Прыказка.
3.Разм. Імкнуцца стаць кім‑н., заняць якое‑н., часцей больш высокае становішча. Дзіка і сама меціла не абы-куды, а ніяк не ніжэй, як у кандыдат навук.Васілевіч.//каго. Намячаць каго‑н. на якую‑н. пасаду, становішча і пад. Не было сакрэтам, што мецілі на .. пасаду [сакратара парткома] галоўнага тэхнолага.Карпаў.
ме́ціць2, мечу, меціш, меціць; незак., каго-што.
Ставіць на кім‑, чым‑н. адметны знак, метку. Увечары Ліда расказала брату, як яна меціла птушак.Пальчэўскі.[Ян Лайган і Нікіфаровіч] сыходзіліся разам, нешта прыкідвалі, мецілі дошкі алоўкам і зноў браліся за гэблі і долаты.Броўка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
doktor
м.
1. доктар (навуковая ступень, якая прыблізна адпавядае ступені кандыдата навук);
doktor medycyny — доктар медыцыны (≈кандыдат медыцынскіх навук);
doktor habilitowany — доктар навук;
doktor honoris causa — ганаровы доктар навук;
2.разм. доктар, лекар, урач;
iść do ~a — ісці да доктара
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
match
[mætʃ]1.
n.
1) раўня́f.; па́ра f.
He has not met his match — Яму́ няма́ ро́ўнага
2) Those two horses make a good match — Гэ́ныя ко́ні — до́брая па́ра
3) спабо́рніцтва n., матч -у m. (футбо́льны, ша́хматны)
4) жані́мства n.
5) вы́гадны кандыда́табо́ кандыда́тка (для жані́мства), па́ртыя f.
2.
v.
1) раўня́цца з кім, да каго́
2) быць адно́лькавымі, або́ падыхо́дзіць адно́ да аднаго́
These colors don’t match — Гэ́тыя ко́леры дрэ́нна спалуча́юцца
3) супрацьстаўля́ць
4) жані́ць, выдава́ць за́муж за каго́
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)