Kompaníechef

[-ʃεf]

m -s, -s камандзі́р ро́ты

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

камандзі́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Разм. Жан. да камандзір.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

распара́длівы, ‑ая, ‑ае.

Які ўмее добра кіраваць, распараджацца чым‑н. Распарадлівы старшыня. Распарадлівы камандзір.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Regiméntskommandeur

[-dø:r]

m -s, -e камандзі́р палка́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Róhrmeister

m -s, - вайск. камандзі́р тарпе́днага апара́та

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Beféhlshaber

m -s, - камандзі́р, кама́ндуючы, вярхо́ўны нача́льнік

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

капітан, ✂, м.

  1. Афіцэрскае званне, або чын, а таксама асоба, якая мае гэта званне.

    • К. медыцынскай службы.
    • К.-лейтэнант.
    • К. 3-га рангу.

  2. Камандзір судна.

    • К. далёкага плавання.

  3. Кіраўнік спартыўнай каманды.

    • К. валейбольнай каманды.

|| прым. капітанскі, ✂.

  • К. мосцік.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

часць, ✂, ж.

  1. Доля, пай, частка, якія належаць каму-н.

    • Трэцюю ч. зямлі бацька адпісаў малодшаму сыну.

  2. Асобная самастойная вайсковая адзінка.

    • Камандзір танкавай часці.

  3. Галіна якой-н. дзейнасці; спецыяльнасць (разм.).

    • Пайсці па фінансавай часці.
    • Гэта не па маёй часці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

узво́дны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да ўзвода 1, камандуе ўзводам. Узводны камандзір.

2. у знач. наз. узво́дны, ‑ага, м. Камандзір узвода 1. Яшчэ ротны аддаваў загад узводным, яшчэ вылучалі дазоры, а стомленыя салдаты, расклаўшы шынялі, клаліся на мураву. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

капіта́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Афіцэрскае званне або чын, а таксама асоба, якая мае гэта званне. К. медыцынскай службы. К.-лейтэнант. К. 3-га рангу.

2. Камандзір судна. К. карабля.

3. Кіраўнік спартыўнай каманды. К. валейбольнай каманды.

|| прым. капіта́нскі, -ая, -ае. К. мосцік.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)