Verbum

аддзяле́нне, -я, мн. -і, -яў, н.

1. гл. аддзяліцца, аддзяліць.

2. Тое, што і аддзел (у 1 знач.). А. банка. А. міліцыі.

3. Асобная самастойная ўстанова, арганізацыя і пад. ў сістэме чаго-н. Паштовае а. сувязі.

4. Самастойная частка канцэрта, тэатральнага паказу. Другое а. канцэрта.

5. Ніжэйшае вайсковае падраздзяленне, што ўваходзіць у склад узвода. Камандзір аддзялення.

6. Асобная, адгароджаная частка памяшкання. Першае а. склада.

7. Адна з частак, на якія падзелена што-н., прызначанае для захоўвання розных рэчаў, прадметаў. Партфель мае два аддзяленні.

|| прым. аддзяле́нчы, -ая, -ае (да 2 знач.; спец.) і аддзялённы, -ая, -ае (да 5 знач.). Аддзяленчыя штаты. Аддзялённы камандзір. Загад аддзялённага (наз.).