znaczyć
znaczy|ć1.
2. меціць; маркіраваць;
3.
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
znaczyć
znaczy|ć1.
2. меціць; маркіраваць;
3.
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
пяча́йка, ‑і,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
tedy
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Тоісь-то ’значыцца’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
d. h.
= das heißt – гэта
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
зна́чащий
1.
2.
зна́чащие элеме́нты ре́чи
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
карбава́ць, ‑бую, ‑буеш, ‑буе;
1. Рабіць на чым‑н. зарубкі, ставіць меткі;
2. Рабіць складкі, гафрыраваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зна́чаны, ‑ая, ‑ае.
1.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пату́пацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
namely
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)