1.Уст. і высок. Вораг, непрыяцель. Нам не забыць ні хат, ні нават траў, Што супастатам спалены, стаптаны.Астрэйка.Няхай помняць супастаты, Што значаць бравыя салдаты.Колас.
2.Разм.лаянк. Разбойнік, злачынец, ліхадзей. [Маці:] — А, супастат... Драчонікі даўно пастылі, авечак трэба ісці займаць, а ён храпе сабе!Місько.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
АНТАНЕ́СКУ (Antonescu) Іон
(14.6.1882, г. Пітэшты, Румынія — 1.6.1946),
дзяржаўны і ваенны дзеяч Румыніі, маршал (1941). У 1933—34 нач.Ген. штаба, у 1937—38 міністр абароны. З вер. 1940 дыктатар Румыніі. У ліст. 1940 падпісаў пагадненне пра далучэнне Румыніі да восі Берлін—Рым—Токіо, у саюзе з фаш. Германіяй пачаў вайну супраць СССР. У час нар. паўстання 1944 арыштаваны. Як ваенны злачынец пакараны смерцю паводле прыгавору нар. трыбунала Бухарэста.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Bösewicht
m -(e)s, -er i -e
1) злачы́нец; ліхадзе́й
2) грэ́шнік
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
felon
[ˈfelən]
n.
злачы́нец -ца, крыміна́льнік -а m.
Murderers and thieves are felons — Забо́йцы і зладзе́і — крыміна́льнікі
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
criminal
[ˈkrɪmɪnəl]1.
n.
злачы́нец -ца m.
2.
adj.
злачы́нны, крыміна́льны
criminal law — крыміна́льнае пра́ва
criminal action — крыміна́льная спра́ва
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Віру́тнік ’узбаламучаны, кручаны, неўраўнаважаны’ (барыс., Янк. I, Янк. БФ); ’злачынец, злодзей, разбойнік’ (КЭС, лаг.), ст.-бел.верутный, вирутный ’заўзяты, страшэнны’ (з XVII ст.), ст.-укр.вѣрутний, вирутний ’тс’, польск.wierutny ’які мае адмоўныя ўласцівасці’. Магчыма, сюды ж балг.вироглав ’наравісты, капрызны; упарты, неслухмяны’. Звязана з ві́р1, а не запазычана з польск. мовы, як сцвярджае Булыка (Запазыч., 60).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
villain[ˈvɪlən]n.
1. адмо́ўны геро́й (у п’есе, фільме і да т.п.)
2.infml няго́днік; ліхадзе́й; злачы́нец;
You little villain! joc. Ах ты, разбойнік!
♦
the villain of the piecehum. паруша́льнік спако́ю
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
murderous
[ˈmɜ:rdərəs]
adj.
1) сьмяро́тны, забо́йчы (уда́р)
2) крыважэ́рны
a murderous villain — крыважэ́рны злачы́нец
3) крыва́вы
a murderous riot — крыва́вы бунт
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
obdurate
[ˈɑ:bdʊrət]
adj.
1) упа́рты, заця́ты
an obdurate refusal — упа́ртая адмо́ва
2) чэ́рствы, бязду́шны; заўзя́ты; непапра́ўны
an obdurate criminal — непапра́ўны злачы́нец
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Вярня́каць ’гаварыць абы-што, неўпапад’ (браг., З нар. сл.); ’дакучаць’ (мазыр., Мат. Гом.). Запазычана з рус. мовы; параўн. варнакать: разан., кур. ’хлусіць, балбатаць’; ’вярзці’, цвяр. ’паўдн. ’рабіць што-небудзь, абы-як, неахайна’; ’гаварыць глупства, балбатаць, малоць языком абы-што’, варон. ’гаварыць няясна, незразумела’, дан.варнякаць ’тс’, а гэта да рус.варнак ’катаржнік, злачынец, зладзюга, бадзяга, хуліган, жулік’, ад якога і ўкр.варна́к ’тс’. Гл. яшчэ Рудніцкі, 1, 317.