пераацані́ць сов., в разн. знач. переоцени́ть;

п. тава́ры — переоцени́ть това́ры;

п. свае́ здо́льнасці — переоцени́ть свои́ спосо́бности

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адухаві́ць, -хаўлю́, -хаві́ш, -хаві́ць; -хаві́м, -хавіце́, -хавя́ць; -хо́ўлены; зак., каго-што.

1. Духоўна ўзвысіць, авысакародзіць, натхніць (кніжн.).

А. высокімі ідэаламі.

2. Прыпісаць (прыродзе, жывёлінам) вышэйшыя духоўныя здольнасці.

|| незак. адухаўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. адухаўле́нне, -я, н.

А. прыроды.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

каларысты́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да каларыту (у 1 знач.), да каларыста. Каларыстычныя спалучэнні. Каларыстычныя здольнасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

селекты́ўны, ‑ая, ‑ае.

Здольны рабіць адбор; выбіральны. Селектыўная адсорбцыя. // Заснаваны на здольнасці рабіць адбор. Селектыўная ачыстка нафтапрадуктаў.

[Фр. selectif ад лац. selectio — адбор, выбар.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паўправадні́к, ‑а, м.

Спец. Рэчыва, якое па сваёй здольнасці праводзіць электрычнасць займае прамежкавае становішча паміж праваднікамі і ізалятарамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акура́тнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць акуратнага. У хлопца выявіліся добрыя арганізатарскія здольнасці, старанне, настойлівасць і акуратнасць у рабоце. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кло́унскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да клоуна, уласцівы яму. Клоунскія здольнасці. Клоунскі касцюм. // перан. Камічны. Клоунскія выхадкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адухаві́ць, ‑хаўлю, ‑хавіш, ‑хавіць; зак., каго-што.

Прыпісаць жывёле, рэчы, з’яве рэчаіснасці найвышэйшыя духоўныя здольнасці. // Духоўна ўзвысіць, авысакародзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праяві́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -я́віцца; зак.

1. Выявіцца, стаць відавочным (пра якасці, уласцівасці).

У дзяўчынкі праявіліся музычныя здольнасці.

2. Стаць бачным пасля хімічнай апрацоўкі (пра адбітак на фатаграфічнай пласцінцы, плёнцы; спец.).

|| незак. праяўля́цца, -я́ецца.

|| наз. праяўле́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

organizacyjny

organizacyjn|y

арганізацыйны;

zdolności ~e — арганізацыйныя здольнасці

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)