уры́вачны, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які адбываецца ўрыўкамі. Урывачныя сустрэчы. // Няпоўны, які складаецца з урыўкаў. Урывачныя звесткі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дазна́цца, -на́юся, -на́ешся, -на́ецца; -на́ўся, -на́лася; зак. (разм.).

Выведаць і сабраць звесткі пра каго-, што-н., даведацца пра каго-, што-н.

Д. пра злачынцаў.

|| незак. дазнава́цца, -наю́ся, -нае́шся, -нае́цца; -наёмся, -наяце́ся, -наю́цца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

classify [ˈklæsɪfaɪ] v.

1. класіфікава́ць, сартава́ць; разно́сіць па ру́брыках

2. засакрэ́ціць (дакумент, звесткі), накла́сці грыф «сакрэ́тна»

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

credibly [ˈkredəbli] adv. напэ́ўна, пэ́ўна, дакла́дна;

be credibly informed that… мець дакла́дныя зве́сткі аб тым, што…

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

рэквізі́т, -у, М -зі́це, м. (спец.).

1. Сукупнасць сапраўдных або бутафорскіх прадметаў для тэатральнай пастаноўкі.

2. звычайна мн. -ы, -аў. У афіцыйным дакуменце: звесткі, якія абавязкова ўваходзяць у яго.

|| прым. рэквізі́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

áusforschen

vt выве́дваць, распы́тваць, выпы́тваць; вайск. збіра́ць зве́сткі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Impréssum

n -s, -ssen выхадны́я зве́сткі [да́дзеныя] (кнігі, часопіса)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

даве́дка, -і, ДМ -дцы, мн. -і, -дак, ж.

1. Звесткі аб чым-н., атрыманыя кім-н. пасля пошукаў, запытання.

Звярнуцца па даведку.

Атрымаць даведку.

2. Дакумент з такімі звесткамі.

Д. з месца працы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

таблі́ца, -ы, мн. -ы, -лі́ц, ж.

Звесткі аб чым-н., размешчаныя па графах у пэўным парадку.

Запоўніць табліцу.

Т. множання.

|| памянш. таблі́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

|| прым. таблі́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

негаты́ў², -ты́ву, м. (разм.).

Адмоўны вынік якіх-н. дзеянняў, адмоўны пачатак; увогуле факты, звесткі, эмоцыі і пад. адмоўнага характару.

Ён ва ўсім бачыць толькі н.

|| прым. негаты́ўны, -ая, -ае.

Н. вынік.

Негатыўная ацэнка.

Негатыўныя эмоцыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)