мітынго́ўшчына, ‑ы, ж.

Разм. неадабр. Празмернае захапленне мітынгамі, пустымі размовамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бібліяма́нія, ‑а, ж.

Захапленне збіраннем кніг, наогул цяга да кніг.

[Ад грэч. biblíon — кніга і mania — манія, захапленне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

манья́цтва, ‑а, н.

Хваравітае захапленне якой‑н. ідэяй, уласцівае маньяку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вернападда́нніцкі, ‑ая, ‑ае.

Уст. Уласцівы вернападданаму. Вернападданніцкія пачуцці. Вернападданніцкае захапленне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самазахапле́нне, ‑я, н.

Захапленне сабой, сваімі здольнасцямі, знешнім выглядам; самалюбаванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

exaltation [ˌegzɔ:lˈteɪʃn] n. fml

1. захапле́нне; экзальта́цыя

2. павышэ́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

КУПІДО́Н

(ад лац. cupido моцнае захапленне, палкасць),

у старажытнарымскай міфалогіі бог кахання; тое, што Амур.

т. 9, с. 36

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

самаабажа́нне, ‑я, н.

Абажанне самога сябе; захапленне самім сабою, сваёю асобай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

увлече́ние ср.

1. (действие) книжн. уцягне́нне, -ння ср.; неоконч. уця́гванне, -ння ср.; захо́пліванне, -ння ср.;

2. (восторг) захапле́нне, -ння ср.; (пыл) запа́л, -лу м.;

рабо́тать с увлече́нием працава́ць з запа́лам (захапле́ннем);

расска́зывать с увлече́нием раска́зваць з захапле́ннем (запа́лам);

3. (сильный, большой интерес к чему-л., привязанность) захапле́нне, -ння ср.;

увлече́ние теа́тром захапле́нне тэа́трам;

ша́хматы — его́ увлече́ние ша́хматы — яго́ захапле́нне;

4. (влюблённость) захапле́нне, -ння ср., закаха́насць, -ці ж.; (любовь) каха́нне, -ння ср.;

увлече́ние перешло́ в серьёзное чу́вство захапле́нне перайшло́ ў сур’ёзнае пачуццё;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бібліяфі́льства, ‑а, н.

Любоў да кніг, захапленне збіральніцтвам рэдкіх і каштоўных выданняў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)