су́днавы журна́лмарск. Schíffstagebuch n, Lógbuch n;
ве́сці журна́л Journal [ʒʊr-] führen;
зано́сіць у журна́л ins Tágebuch éintragen*
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
éinzeichnen
1.
vt
1) малява́ць, чарці́ць (што-н. на чым-н.); адзнача́ць, нано́сіць (што-н. на карціну і г.д.)
2) зано́сіць, уно́сіць (у спіс)
2.
(sich) запіса́цца, зарэгістрава́цца
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
загі́нуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.
Паддацца знішчэнню, перастаць існаваць (звычайна пры якой‑н. катастрофе, няшчасці і пад.). У агні загінула ўся маёмасць. Пасевы загінулі ад засухі. □ Значная частка літаратурнай спадчыны Ф. Багушэвіча загінула.Шкраба.// Перастаць жыць, памерці насільнай смерцю. Загінуць смерцю героя. □ Дарогу чорны снег заносіць — Загінуць можа чалавек.Чарот.Не судзі, доля, у прымах жыць і на чужой зямлі загінуць.З нар.//перан. Знікнуць, знішчыцца, прапасці. — Э! Ёсць чаго смуткаваць! — адзываецца першы Раманчык і заліхвацка махае рукою: — Знойдуцца людзі, а мой тут і след загіне і памяць пра мяне памрэ.Колас.Сэрца чарсцвела, рабілася каменным, толькі адно кволае пачуццё і засталося ў ім — матчына каханне да сына, — усе іншыя радасці жыцця незваротна загінулі для яе.Мурашка.
•••
Загінуў, як рудая мыш — прапасці марна, нізашто.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
index
[ˈɪndeks]1.
n., pl. -dexes or -dices
1) і́ндэкс, пака́зьнік, паказа́льнік, сьпіс -у m.; пералі́к -у m
2) паказа́льнік -а m. (даро́гаў)
3) стрэ́лка f. (у прыла́дах)
4) Math. пака́зьнік -а m. (ступе́ні, ко́раня)
2.
v.t.
1) упі́сваць, запі́сваць, зано́сіць(у сьпіс)
2) рабі́ць індэ́кс, пералі́к
•
- the index finger
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
enter
[ˈentər]
v.t.
1) увахо́дзіць
He entered the house — Ён увайшо́ў у дом; прыхо́дзіць (у галаву́, пра ду́мку)
2) паступа́ць, заліча́цца
enter the university — заліча́цца ўва ўнівэрсытэ́т
to enter the army — прызыва́цца, ісьці́(у во́йска); прыма́ць, запі́сваць (-ца) ў шко́лу
3) пачына́ць (пра́ктыку)
4) зано́сіць, упі́сваць, запі́сваць
•
- enter into
- enter upon
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
ánbringen
*vt
1) прыно́сіць, зано́сіць (што-н.куды-н.)
2) прымацо́ўваць, прыла́джваць, прыладко́ўваць
3) разм. збыва́ць з рук (тавар)
4) падава́ць прашэ́нне
5) размяшча́ць, прыладкава́ць
sein Geld ~ — (вы́гадна) палажы́ць свае́ гро́шы
6) нане́сці (рану)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
спеў, спеву, м.
1.Дзеяннепаводлезнач.дзеясл. спяваць, а таксама гукі гэтага дзеяння; спяванне. Час далёкі, час маленства Нечакана ажыве. Чую — спеў жалейкі з лесу Перапёлкаю плыве.А. Александровіч.Цябе вітаюць спевам ціхім каласы, пераліваюцца — віюцца галасы.Дубоўка.Цёплы вецер Заносіць спеў мірных гудкоў, Звон далёкіх апошніх трамваяў.А. Астапенка.
2. Песня. Свой спеў салавейка У галлі адшчабеча.Купала.З-пад пяра Алеся Гурло з яўляецца аптымістычны спеў «Не тужы».Хведаровіч.Танцаваць зноў пайду, Новы спеў засяду, Бо, як вішня, жыццё Зацвіло, зацвіло!Бядуля.// Песня рэлігійнага зместу.
3. Выкананне песень, арый і пад. як мастацтва. [Сашы] даўно ўжо захацелася пагутарыць з чалавекам, які разбіраецца ў спевах і мог бы па-сапраўднаму ацаніць яго голас.Рунец.Савецкае мастацтва харавога спеву займае пачэснае месца ў эстэтычным выхаванні працоўных.Шырма.
4.толькімн. (спе́вы, ‑аў). Вучэбны прадмет. Апрача беларускай мовы і літаратуры, я выкаадала спевы.Мядзёлка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
развяза́цца, ‑вяжуся, ‑вяжашся, ‑вяжацца; зак.
1. Распусціцца, разысціся (пра канцы чаго‑н. звязанага). Але вось праз акно бачу, ідзе ў праўленне жанчына. Ідзе так хутка, што нават белая хустка на галаве развязалася, і вецер канцы яе заносіць на плечы.Пестрак.У Сцёпкі ў калідоры, перад самым выхадам ужо, развязалася абора ад лапця.Пальчэўскі.// Вызваліцца ад вяровак, завязак і пад., распакавацца. Пакет развязаўся. Мяшок развязаўся. □ Глянула Назарыха і абамлела. Што ж гэта? Яе вузельчык развязаўся, а ў Міхасёвай руцэ жмут чырвоненькіх паперак.Б. Стральцоў.
2.перан.; зкім-чым. Разм. Парваць сувязь з кім‑, чым‑н., вызваліцца ад каго‑, чаго‑н. Люба патрабавала, каб Генадзь хутчэй развязаўся з Вікторыяй.Сабаленка.Якаў хацеў сказаць, што ён ужо развязаўся з зямлёй, але гэта было б падобна на пахвальбу.Чарнышэвіч.
3.перан.Разм. Прыйсці да развязкі, вырашыцца. Плячысты дымаўскі дзяцюк .. дастаў капшук і рыхтаваўся закурыць, думаючы, мусіць, што справа развяжацца мірным спосабам.Крапіва.
•••
Язык развязаўся (развяжацца)гл. язык.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
list
I[lɪst]1.
n.
сьпіс, пералі́к -у m.
2.
v.t.
1) рабі́ць сьпіс; запі́саць, зано́сіць у сьпіс, сьпі́сваць, склада́ць пералі́к
2) заліча́ць, прызыва́ць на слу́жбу ў во́йска
3.
v.i.
запі́свацца; прызыва́цца ў во́йска. гл. такса́ма enlist
II[lɪst]
n.
1) край -ю m., беражо́к -ка́m. (ткані́ны), паласа́f.
2) баразна́ зро́бленая плужко́м (пры абво́рваньні бурако́ў, бу́льбы)
III[lɪst]1.
n.
крэн, нахі́л -у m.
2.
v.i.
нахіля́цца, хілі́цца
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Regíster
n -s, -
1) рэгі́стр, паказа́льнік; рэе́стр, спіс;
etw. ins ~ éintragen* зано́сіць у спіс [у рэе́стр], рэгістрава́ць;
j-n ins Schwárze ~ bríngen* разм. ачарні́ць, абнясла́віць, абгавары́ць каго́-н.
2) муз. рэгі́стр
◊ álle ~ zíehen* пусці́ць у ход усе́ сро́дкі;
das sentimentále ~ zíehen* ігра́ць на пачу́ццях;
ein áltes ~ жарт. стара́я карга́
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)