hostage

[ˈhɑ:stɪdʒ]

n.

1) закла́днік -а m.; закла́дніца f.

2) Fig. закла́д -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

recognizance

[rɪˈkɑ:gnɪzəns]

n.

1) Law пісьмо́вае абавяза́ньне, да́дзенае ў судзе́

2) закла́д -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ВАРА́НТ

(ад англ. warrant паўнамоцтва, правамоцтва),

1) пасведчанне, якое выдаецца таварнымі складамі аб прыняцці тавару на захоўванне. Дае права яго трымальніку ўзяць пазыку пад заклад названага ў варанце тавару.

2) Дадатковае пасведчанне, якое выдаецца разам з каштоўнай паперай і дае яе ўладальніку права на дадатковыя льготы па сканчэнні пэўнага тэрміну.

т. 4, с. 5

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

bail​1 [beɪl] n. закла́д, зало́г, паручы́цельства;

allow/take bail for the prisoner вызваля́ць на пару́кі з турмы́;

be on bail быць на пару́ках

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

зало́г​I

1. зало́г, -гу м., закла́д, -ду м.;

2. перен. зало́г, -гу м.;

в зало́г дру́жбы у зало́г дру́жбы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

hock​1 [hɒk] n.

1. шы́нка, кумпя́к

2. BrE бе́лы рэйнве́йн

3. infml закла́д

♦

be in hock to smb. быць каму́-н. ві́нным/вінава́тым

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Плён ’тое, што вырашчана, ураджай’ (ТСБМ, Яруш.; гродз., Рафаловіч). З польск. plon, якое з прасл. *pelnъ (для зах. і паўд. слав. моў), *polъ (для ўсх.-слав.) ’прыбытак з поля альбо з поля бітвы — з вайны’ < і.-е. *peln‑o‑s/*poln‑o‑s, параўн. літ. pel̃nas ’даход, прыбытак’, лат. peļņa ’тс’, ст.-інд. paṇaḥ ’заклад’, pāṇatē ’дзейнічае, мяняе, купляе, хоча атрымаць прыбытак’. Гл. таксама палон.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

wétten

vt, vi (um A) спрача́цца, бі́цца аб закла́д (на што-н.)

um húndert Rúbel ~ — бі́цца аб закла́д на сто рублёў

auf ein Pferd ~ — ста́віць на яко́га-н. каня́ (на бягах)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ламба́рд

(фр. lombard, ад іт. Lombardia = вобласць у Італіі)

крэдытная ўстанова, якая выдае грашовую пазыку за пэўны працэнт пад заклад рэчаў або маёмасці.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

gage

I [geɪdʒ]

n.

1) вы́клік -у m.

2) закла́д -у m.

II [geɪdʒ]

n., v.t.

гл. gauge

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)