закла́д

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. закла́д
Р. закла́ду
Д. закла́ду
В. закла́д
Т. закла́дам
М. закла́дзе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

закла́д, -у, М -дзе, м.

1. Аддача (рэчы, маёмасці) у забеспячэнне абавязацельстваў, у пазыку.

Узяць грошы пад з.

Дакумент у закладзе.

2. Рэч, грошы, на якія паспрачаліся.

Выйграць з.

Ісці ў з. або біцца аб з. (перан.: спрачацца на грошы або што-н. іншае).

|| прым. закладны́, -а́я, -о́е (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

закла́д закла́д, -ду м., зало́г, -гу м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

закла́д, -ду м.

1. закла́д, зало́г;

з. маёмасці — закла́д (зало́г) иму́щества;

узя́ць сто ты́сяч рублёў у з. — взять сто ты́сяч рубле́й под закла́д (зало́г);

вы́купіць з. — вы́купить закла́д (зало́г);

2. (спор с условием) пари́ нескл., ср.; закла́д;

вы́йграць з. — вы́играть пари́ (закла́д);

◊ ісці́ ў з. — би́ться об закла́д; держа́ть пари́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

закла́д, ‑у, М ‑дзе, м.

1. Гарантаванне звароту пазыкі шляхам перадачы крэдытору якой‑н. каштоўнай рэчы, маёмасці. Узяць грошы пад заклад. □ Стары, які загадваў усім на лодачнай станцыі, сказаў, што лодкі выдаюцца толькі дарослым і ў заклад за іх трэба пакідаць які-небудзь дакумент. Бяганская.

2. Рэч, пакінутая таму, хто даў пазыку. Выкупіць заклад. Вярнуць заклад.

3. Рэч, грошы, на якія паспрачаліся. Выйграць заклад.

•••

Біцца аб заклад — тое, што і ісці ў заклад (гл. ісці).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заклад

т. 6, с. 505

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

закла́д м

1. (дзеянне) Versétzen n -s, Versátz m -(e)s, -e, Verpfändung f -, -en; Bürgschaft f -, -en;

прыня́ць у закла́д in Záhlung néhmen*;

2. (рэч) Pfand n -(e)s, Pfänder;

у закла́д als Pfand, zum Pfand;

адда́ць у закла́д in Versátz gében*, versétzen vt, verpfänden vt;

узя́ць пад закла́д gégen Pfand léihen*;

◊ бі́цца аб закла́д wétten vi, éine Wétte éingehen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

поби́ться прям., перен. пабі́цца;

поби́ться об закла́д пайсці́ ў закла́д, залажы́цца, закла́сціся.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

закла́дчык, -а, мн. -і, -аў, м. (уст.).

Асоба, якая здае ў заклад рэчы, маёмасць.

|| ж. закла́дчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

|| прым. закла́дчыцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зало́г, -у, м.

1. Тое, што і заклад.

2. перан. Доказ, гарантыя чаго-н.

З. дружбы.

|| прым. зало́гавы, -ая, -ае (да 1 знач.).

Залогавае абавязацельства.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)