dusigrosz

м. разм., пагард. жмінда, скнара; жмут, жыла, зажымака, склюндра, скупяндзя, шкараднік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

забро́снелы, ‑ая, ‑ае.

Пакрыты, зацягнуты бросняй, цвіллю. А вёска жыла сваім ціхім аднастайным жыццём, паволі боўтаючыся ў сваіх старых непарушных берагах, як уюны ў бруднай заброснелай сажалцы. Нікановіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

флебагра́фія

(ад гр. phleps, -ebos = жыла + -графія)

метад рэнтгенаграфічнага даследавання вен.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

флебатанаме́трыя

(ад гр. phleps, -ebos = жыла + тон + -метрыя)

вымярэнне ўнутрывеннага ціску.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ру́дны горн. Erz-; érzhaltig (які ўтрымлівае руду);

ру́дная жы́ла Érzgang m -(e)s, -gänge;

ру́дны басе́йн Érzgebiet n -(e)s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

sinew [ˈsɪnju:] n.

1. сухажы́лле, жы́ла

2. pl. sinews мускулату́ра; фізі́чная сі́ла; моц, эне́ргія;

moral and intellectual sinew мара́льная і інтэлектуа́льная ўсто́йлівасць

3. lit. асно́ва, апо́ра;

sinews of war вае́нны бюджэ́т

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

vein

[veɪn]

1.

n.

1) вэ́на f.

2) жы́ла f.

3) Bot. жы́лка f.

vein of a leaf — жы́лка або́ про́жылак на лісьце́

4) Geol. жы́ла f., про́жылак -ка m.

a vein of gold — залатано́сная жы́ла

5) настро́й -ю m.; хара́ктар -у m.

a joking vein — жартаўлі́вы настро́й

6) тон -у m.

comedy written in a witty vein — камэ́дыя напі́саная ў дасьці́пным то́не

2.

v.t.

спаласі́ць (бы́ццам жы́ламі)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

буравы́, ‑ая, ‑ое.

Які мае адносіны да бурэння. Буравы станок. Буравая ўстаноўка. Буравая вышка. / у знач. наз. бурава́я, ‑ой. Буравая, быццам жывая істота, жыла сваім прывычным паўсядзённым жыццём. Даніленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жы́лле, ‑я, н., зб.

Разм. Жылы (гл. жыла ў 1, 2 знач.). Крывёю паліліся не толькі шчокі, а і вушы, лысіна, шыя, на якой зараз жа павыпіналася жыллё. Ермаловіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

двухкватэ́рны, ‑ая, ‑ае.

Які складаецца з дзвюх кватэр. Двухкватэрны драўляны домік, у якім жыла сям’я Кудзіных і куды спяшалася Марынка, стаяў на рагу далёкіх ад цэнтра ціхіх вулак. Хадкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)