жо́рстка нареч.

1. жесто́ко;

2. жёстко;

1, 2 см. жо́рсткі 1, 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

niewyrozumiały

жорсткі, бязлітасны; суровы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

brutalny

грубы; нахабны; жорсткі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

жываглот, ✂, м. (разм.).

Бязлітасны і жорсткі чалавек, здатны прыцясняць людзей і нажывацца за іх кошт.

|| ж. жываглотка, ✂.

|| прым. жываглоцкі, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

жывадзёр, ✂, м. (разм.).

  1. Той, хто забівае і здымае скуру з забітай жывёлы.

  2. Жорсткі бязлітасны чалавек.

|| ж. жывадзёрка, ✂.

|| прым. жывадзёрскі, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

лю́тый

1. лю́ты; жо́рсткі; (ярый — ещё) заця́ты;

лю́тый враг лю́ты (жо́рсткі, заця́ты) во́раг;

лю́тый моро́з лю́ты (страшэ́нны) маро́з;

2. (рьяный) прост. заўзя́ты, заця́ты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

зве́рскі, -ая, -ае.

1. Уласцівы зверу (у 2 знач.); люты, жорсткі. Зверскае забойства.

2. Вельмі моцны, надзвычайны (разм.). З. апетыт.

|| наз. зве́рства, -а, н. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)

ва́рвар, ✂, м.

  1. У старажытных грэкаў і рымлян: пагардлівая назва чужаземца.

  2. Некультурны, грубы, жорсткі чалавек.

    • Фашысцкія варвары.

|| ж. варварка, ✂.

|| прым. варварскі, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

акая́нны, -ая, -ае.

1. Пракляты, адхілены царквою, грахаводны, паганы.

2. Жорсткі, бесчалавечны, непрыемны. А. чалавек. Акаянная душа.

3. Ужыв. як лаянкавае, асуджальнае слова (разм.). Адыдзіся ад мяне, акаянны!

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)

акая́нны, ‑ая, ‑ае.

1. Пракляты, адхілены царквою, грахаводны, паганы. // Бесчалавечны, жорсткі, ганебны. Акаянная душа. Акаянны чалавек. // Ужываецца як лаянкавае слова. Ірад акаянны.

2. у знач. наз. акая́нны, ‑ага, м. Жорсткі, ганебны чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)