Брыд 1 ’чад’ (Сцяшк. МГ), ’дым у лазні, чад’ (Бяльк.). Рус. дыял. (зах.) брид ’дым’, брида ’едкі дым’. Гл. бры́дкі. Аснова гэта абазначала розныя непрыемныя з’явы (у тым ліку халодны, рэзкі вецер, паветра і г. д.). У дадзеным выпадку адбылася лексікалізацыя ў адным пэўным значэнні.

Брыд 2 рабро дошкі’. Гл. брыж 1.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Qualm

m -s дым, куро́дым, чад

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Zigaréttenrauch

m -(e)s папяро́сны дым

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

клубі́цца (пра дым, пару і г. д.) sich bállen, áufsteigen* vi (s);

во́блакі клубі́ліся die Wólken bállten sich;

дым клубі́ўся der Rauch stieg auf

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Куро́дым ’густы едкі дым пры тленні’ (ТСБМ, ТС, Сл. паўн.-зах., Ян., Сцяшк., З нар. сл., Сержп. Пр., Сержп. Ск., Янк. I, Бір.). Да курыць (гл.) і дым (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

кізяко́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да кізяку. Кізяковы дым.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ла́данны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ладану. Ладанны дым.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кадзі́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да кадзіла. Кадзільны дым.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Со́пат ‘дым, сажа’, ‘чалеснікі’. Гл. сопуха.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

аху́таць сов.

1. оку́тать;

2. перен. оку́тать; покры́ть;

ноч ~тала зямлю́ густо́й це́мрай — ночь оку́тала (покры́ла) зе́млю густо́й темното́й;

дым ~таў дрэ́вы — дым оку́тал дере́вья

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)