аху́таць сов.
1. оку́тать;
2. перен. оку́тать; покры́ть;
ноч ~тала зямлю́ густо́й це́мрай — ночь оку́тала (покры́ла) зе́млю густо́й темното́й;
дым ~таў дрэ́вы — дым оку́тал дере́вья
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)