аху́таць сов.

1. оку́тать;

2. перен. оку́тать; покры́ть;

ноч ~тала зямлю́ густо́й це́мрай — ночь оку́тала (покры́ла) зе́млю густо́й темното́й;

дым ~таў дрэ́вы — дым оку́тал дере́вья

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)