liberality

[,lɪbəˈræləti]

n., pl. -ties

1) шчо́драсьць f.

2) шчо́дры дар

3) талера́нтнасьць; лібэра́льнасьць f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Lupi me viderunt priores

Ваўкі ўбачылі мяне першымі*.

Волки увидели меня первыми.

бел. Язык праглынуць. Яму цяляты язык аджавалі.

рус. Как воды в рот набрал. Язык проглотил. Потерял дар речи.

фр. Perdre le don de la parole (Потерять дар речи). Avaler sa langue (Проглотить язык).

англ. Smb’s tongue failed him (Язык подвёл). Somebody was struck dumb (Онемел).

нем. Die Zunge verschlucken (Проглотить язык).

* Адпаведна старажытнаму павер’ю, той, каго ваўкі ўбачылі першымі, становіцца нямым.

Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)

преподноше́ние ср.

1. (действие) паднашэ́нне, -ння ср., паднясе́нне, -ння ср.; пада́ча, -чы ж.; неоконч. падава́нне, -ння ср.; дарэ́нне, -ння ср.; см. преподноси́ть;

2. (дар) дар, род. да́ру м.; (подарок) падару́нак, -нка м., гасці́нец, -нца м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

даро́ўны, ‑ая, ‑ае.

1. Уст. Атрыманы ў падарунак, падараваны. Дароўны сервіз.

2. Які пацвярджае падарунак, дар. Дароўны надпіс. Дароўны запіс. // у знач. наз. даро́ўная, ‑ай, ж. Спец. Дакумент, які замацоўвае падараваную маёмасць за тым, хто атрымаў яе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Gábe

f -, -n

1) дар, падару́нак

éine mílde ~ — мі́ласць, мі́ласціна

~n spénden — дава́ць мі́ласціну

2) здо́льнасць, та́лент; дар

die ~ der Réde — та́лент прамо́ўцы

3) да́ча, до́за; прыём (лекаў)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

gift

[gɪft]

1.

n.

1) падару́нак -ка m., дар -у m.

2) здо́льнасьць f., та́лент -у m., дар -у m.

a gift of painting — здо́льнасьць малява́ць

2.

v.t.

1) дары́ць; дарава́ць

2) дары́ць, абдо́рваць (напр. малады́х)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

дая́ние ср., высок., уст., теперь ирон. дар, род. да́ру м., дару́нак, -нка м.; (пожертвование) ахвярава́нне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ганара́р

(лац. honorarium = узнагароджанне, ганаровы дар)

грашовае ўзнагароджанне, якое па дагавору атрымліваюць аўтары за свае творы.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

подноше́ние ср.

1. (действие) паднашэ́нне, -ння ср., паднясе́нне, -ння ср.;

2. (угощение) частава́нне, -ння ср.; (подавание) падава́нне, -ння ср.;

3. (дарение) дарэ́нне, -ння ср.;

4. (дар) дар, род. да́ру м.; (подарок) падару́нак, -нка м.; гасці́нец, -нца м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Дарава́ць. Гл. дар.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)