blessing [ˈblesɪŋ] n.

1. блаславе́нне

2. дабрадзе́йства; до́бры ўчы́нак

3. дар; шча́сце

a blessing in disguise шча́сце ў няшча́сці; ≅ не было́ б шча́сця, ды няшча́сце памагло́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)